Odpowiedź :
Odpowiedź:
Pierwiastek: Selen (Se)
a) [tex]1s^2 2s^2 2p^6 3s^2 3p^6 4s^2 3d^{10} 4p^4[/tex]
b)[tex]K^2 L^8 M^{18} N^6[/tex]
c) [tex][Ar] 4s^2 3d^{10} 4p^4[/tex]
d) schemat klatkowy w załączniku
e) blok energetyczny p
f) liczba elektronów walencyjnych - 6
g) liczba elektronów niesparowanych - 2
h) liczby kwantowe elektronów niesparowanych:
n - 4 n - 4
l - 0 l - 0
m - 0 m - 1
[tex]m_{s}[/tex] - [tex]\frac{1}{2}[/tex] [tex]m_{s}[/tex] - [tex]\frac{1}{2}[/tex]
Wyjaśnienie do określania liczb kwantowych:
Stan kwantowy w atomie lub jonie określa się za pomocą czterech liczb kwantowych:
n - to jest główna liczba kwantowa, która mówi nam jaka jest energia elektronu w atomie (liczba n zawsze określana jest liczbą naturalną, czyli np. 1,2,3,4,5... itd.) Warto wiedzieć, że stany kwantowe o takiej samej wartości liczby n tworzą powłokę elektronową (które oznaczamy literami K,L,M,N,O,P,Q itd.) Czyli generalnie, aby określić dla konkretnego elektronu główną liczbę kwantową n, musimy patrzeć na jakiej podpowłoce znajdują się w naszym przypadku elektrony niesparowane. W przypadku selenu są one na podpowłoce [tex]4p^4[/tex] więc n wynosi 4,
l - to poboczna liczba kwantowa (inaczej orbitalna). Określa ona kształt orbitali atomowych i przyjmuje zawsze wartości liczb całkowitych. Co ważne do jej ustalenia - wartości, które przyjmuje można ustalić wiedząc, że 0 ≤ l ≤ (n-1). Warto wiedzieć także, że stany kwantowe o tej samej wartości głównej liczby kwantowej i pobocznej liczby kwantowej tworzą razem podpowłokę elektronową (czyli orbital atomowy, który oznaczamy symbolami s, p, d, f). W przypadku tego zadania nasza poboczna liiczba kwantowa może przyjąć następujące wartości: 0,1,2,3 (wyliczone z podanego wyżej ,,wzoru" - skoro n = 4). Oczywiście dla konkretnego elektronu nie możemy wpisać wszystkich czterech liczb, które wyszły nam z równania. Pomocna może się tu okazać informacja, że dla orbitalu s, liczba l wynosi zawsze 0, dla orbitalu p - 1, dla orbitalu d - 2. Nasze elektrony są na orbitalu p, więc liczba l wynosi 1,
m - to magnetyczna liczba kwantowa, która określa liczbę poziomów orbitalnych związanych z ułożeniem się orbitali atomowych w przestrzeni pod wpływem zewnętrznego pola magnetycznego. Warto wiedzieć, że stany kwantowe, które mają takie same wartości liczb n, l i m tworzą nam cały poziom orbitalny. W kontekście zadania ważne są wartości liczbowe, jakie przyjmuje liczba m. Można je opisać w następujący sposób: -l ≤ m ≤ l. W kontekście rozwiązywanego zadania liczba m przyjmuje wartość (dla l równego 1) -1, 0, 1, co wynika z podanego wyżej ,,wzoru". Dla konkretnych elektronów, których liczby kwantowe opisujemy, będzie to kolejno 0 oraz 1 (najlepiej widać to wszystko w załączonej przeze mnie tabelce).
[tex]m_{s}[/tex] - magnetyczna liczba spinowa, która określa spin (czyli kierunek obrotu elektronu wokół własnej osi). Tutaj sprawa jest prosta, bo może ona przyjmować wartości albo [tex]\frac{1}{2}[/tex] lub [tex]-\frac{1}2}[/tex]. Elektrony sparowane zawsze będą miały przeciwny spin (czyli w elektronach sparowanych możemy mieć wszystkie takie same liczby n, l, i m, ale muszą się one różnić spinem). W przypadku elektronów nie sparowanych, o których mowa w zadaniu, może to być kolejno [tex]\frac{1}{2}[/tex] i [tex]\frac{1}{2}[/tex] (co również widać najlepiej w tabelce z załącznika)
