Wyjaśnienie:
Pierwsze objawienie w Guadalupe miało miejsce w 12 grudnia 1531 roku. Wtedy to Matka Boża ukazała się Indianinowi św. Juanowi Diego u podnóża wzgórza Tepeyac (obecnie znajduje się ono w granicach miasta Meksyk). Miała do niego przemówić w jego ojczystym języku nahuatl słowami:
Drogi synku, kocham cię. Jestem Maryja, zawsze Dziewica, Matka Prawdziwego Boga, który daje i zachowuje życie. On jest Stwórcą wszechrzeczy, jest wszechobecny. Jest Panem nieba i ziemi. Chcę mieć świątynię w miejscu, w którym okażę współczucie twemu ludowi i wszystkim ludziom, którzy szczerze proszą mnie o pomoc w swojej pracy i w swoich smutkach. Tutaj zobaczę ich łzy. Ale uspokoję ich i pocieszę. Idź teraz i powiedz biskupowi o wszystkim, co tu widziałeś i słyszałeś.
Juan Diego poszedł do biskupa Francisco Zumarragi i powtórzył mu słowa Maryi, ale biskup początkowo nie uwierzył. Indianin postanowił poprosić Maryję o jakiś znak, którymi mógłby przekonać kapłana, że mówi prawdę. W czasie kolejnego spotka Matka Boża kazała Juanowi wejść na szczyt skalnego wzgórza i nazbierać rosnących tam kwiatów, a następnie schować je do tilmy (tilma to rodzaj indiańskiego płaszcza). Juan spełnił to polecenie i ponownie udał się
