(opis postaci)
.... pośród drzew wyłoniła się postać młodej dziewczyny, lewitującej nad zieią. Wokół niej roztaczała się jasna poświata, która rozmywała kształty tak, że zjawa zdawała się wyłaniać wprost z mgły.
(retrospekcja)
Objęci budziliśmy się w promieniach słońca mając w pamięci upojną noc. Zakochani, nierozłączni... tak miało być na zawsze.
(opis przeżyć)
Serce mi krwawi, jak wtedy gdy przebijało je metalowe ostrze. Płakałabym, ale łez już nie mam. Dreszcz grozy przeszył moje ciało. Jego już niema i nie będzie przy mnie... Myśli kłębią się w głowie... czuję ból, żal. Pragnę jak oni iść w stronę słońca. Nie, nie chcę ... zanurzam się w mrok.
