Irracjonalizm wrażał wiarę w rzeczywistość metafizyczną oraz w możliwość jej zgłębienia na drodze intuicji. W epoce romantyzmu światopogląd był zbudowany na wartościach takich jak duchowość, uczucia, emocje i indywidualność jednostki. Opierał się na założeniu, że świat składa się ze sprzecznych elementów: realnych, racjonalnych i stojących w sprzeczności z rozumem.
Ballad „Romantyczność“ zawiera elementy irracjonalne, gdyż Karusia widzi i rozmawia ze zmarłym dwa lata wcześniej ukochanym Jaśkiem. Dziewczyna nie wierzy w jego śmierć, ponieważ uznaje ją za zbyt "absurdalną", by mogła być prawdziwa. Ta prosta dziewczyna z ludu, nie kieruje się logiką i usilnie wierzy, że jej narzeczony, mimo swojej cielesnej śmierci, pozostaje blisko niej. Przekonanie o obecności zmarłego wśród żywych podziela także przysłuchujący się Karusi lud, i narrator, mówiąc: „I ja to słyszę, i ja tak wierzę,/Płaczę i mówię pacierze (...) Czucie i wiara silniej mówi do mnie,/ Niż mędrca szkiełko i oko.“
