dziady cz III, DAJĘ NAJ!!!!!


2Przybliż kontekst fabularny poniższej sceny oraz określ, kto wypowiada poniższe słowa.



A)Duchu nieczysty, znam cię po twym jadzie,
Znowuś tu, najchytrzejszy ze wszystkich szatanów,
Znowu w dom opuszczony leziesz, brzydki gadzie.
Tyś wpełznął w jego usta, na zgubęś tu wpełznął,
W imię Pańskie jam ciebie pojmał i ochełznął⁴⁴.

B)
Panie! czymże ja jestem przed Twoim obliczem? —
Prochem i niczem;
Ale gdym Tobie moję nicość wyspowiadał,
Ja, proch, będę z Panem gadał.
widzenie wizja, odrodzenie przez
grób, chrystus, dziecko,
ojczyzna, naród, historia,
cierpienie, śmierć
Tyran wstał — Herod! — Panie, cała Polska młoda
Wydana w ręce Heroda.
Co widzę — długie, białe, dróg krzyżowych biegi,
Drogi długie — nie dojrzeć — przez puszcze⁶⁰, przez śniegi
Wszystkie na północ! — tam, tam w kraj daleki,
Płyną jak rzeki

C)
Znałem go będąc dzieckiem; — był on wtenczas młody,
Żywy, dowcipny, wesół i sławny z urody;
Dziecko, Młodość
Był duszą towarzystwa; gdzie się tylko zjawił.
Wszystkich opowiadaniem i żartami bawił;
Lubił dzieci, i często brał mię na kolana,
U dzieci miał on tytuł «wesołego pana».
Pamiętam włosy jego, — nieraz ręce moje
Plątałem w jasnych włosów kędzierzawe zwoje



Odpowiedź :

A)

„Duchu nieczysty, znam cię po twym jadzie,

Znowuś tu, najchytrzejszy ze wszystkich szatanów,

Znowu w dom opuszczony leziesz, brzydki gadzie.

Tyś wpełznął w jego usta, na zgubęś tu wpełznął,

W imię Pańskie jam ciebie pojmał i ochełznął“.

Słowa te wypowiada ks. Piotr podczas egzorcyzmów , wzywa złego ducha, by wyszedł z ciała Konrada.  

B)

„Panie! czymże ja jestem przed Twoim obliczem? —

Prochem i niczem;

Ale gdym Tobie moję nicość wyspowiadał,

Ja, proch, będę z Panem gadał.

widzenie wizja, odrodzenie przez

grób, chrystus, dziecko,

ojczyzna, naród, historia,

cierpienie, śmierć

Tyran wstał — Herod! — Panie, cała Polska młoda

Wydana w ręce Heroda.

Co widzę — długie, białe, dróg krzyżowych biegi,

Drogi długie — nie dojrzeć — przez puszcze⁶⁰, przez śniegi

Wszystkie na północ! — tam, tam w kraj daleki,

Płyną jak rzeki“

Są to słówa ks. Piotra otrzymanej od Boga wi­zji, która tłumaczyć ma dramatyczną sytu­ację, w jakiej znalazła się ojczyzna.

C)

„Znałem go będąc dzieckiem; — był on wtenczas młody,

Żywy, dowcipny, wesół i sławny z urody;

Dziecko, Młodość

Był duszą towarzystwa; gdzie się tylko zjawił.

Wszystkich opowiadaniem i żartami bawił;

Lubił dzieci, i często brał mię na kolana,

U dzieci miał on tytuł «wesołego pana».

Pamiętam włosy jego, — nieraz ręce moje

Plątałem w jasnych włosów kędzierzawe zwoje“

W salonie warszawskim  Adolf opowiada historię Cichowskiego, który po kilku latch wyszedł z więzienia.