Odpowiedź:
A. Mickiewicz w opisie bigosu w "Panu Tadeuszu" zwraca uwagę na cały rytuał związany z jego przygotowaniem. Myśliwi po powrocie z obławy, przyrządzają ze zdobytego mięsa bigos i wtedy właśnie smakuje najlepiej, stwierdzając, że tylko mieszkaniec wsi może docenić jego walory:
"W kociołkach bigos grzano; w s lowach wydać trudno
Bigosu smak przedziwny, kolor i woñ cudną;
Słów tylko brzęk usłyszy i rymów porządek,
Ale treści ich miejski nie pojmie żołądek.
Aby cenićlitewskie pieśni i potrawy,
Trzeba mieć zdrowie, na wsi żyć, wracać z obławy."
W dalszej części opisu zachwala jego smak i opisuje entuzjazm z jakim jest to danie spożywane:
"Przecież i bez tych przypraw potrawą nie lada
Jest bigos, bo siê z jarzyn dobrych sztucznie składa.
Bierze się doñ siekana, kwaszona kapusta,
Która, wedle przysłowia, sama idzie w usta;
Zamkniêta w kotle, łonem wilgotnem okrywa
Wyszukanego cząstki najlepsze miêsiwa;
I praży siê, aż ogieñ wszystkie z niej wycioenie
Soki żywne, a¿ z brzegów naczynia war pryśnie
I powietrze dokoła zionie aromatem"
"Bigos już gotów. Strzelcy z trzykrotnym wiwatem,
Zbrojni łyżkami, biegą i bodą naczynie,
Miedź grzmi, dym bucha, bigos jak kamfora ginie,
Zniknął, uleciał; tylko w czeluoeciach saganów
Wre para jak w kraterze zagasłych wulkanów."
Z opisu tego wynika, że bigos jest ważnym elementem kultury litweskiej zaściankowej szlachty.
Wyjaśnienie:
licze na naj
