Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie – streszczenie, interpretacja
Streszczenie
Uczony od żydowskiego prawa religijnego, zadał Jezusowi pytanie, co czynić, aby osiągnąć życie wieczne. Jezus odesłał go do wiedzy, zawartej w Prawach, gdzie napisane było, że warunkiem życia wiecznego jest miłowanie Boga oraz swoich bliźnich tak, jak siebie samego.
Uczony zapytał więc, kogo można uznać za bliźniego. Wtedy też poznaje przypowieść o miłosiernym Samarytaninie. Otóż pewien człowiek wędrował z Jerozolimy do Jerycha. Został on jednak napadnięty przez zbirów i pozostawiony ledwie żywy przy drodze.
Wędrował akurat tamtędy kapłan, który nie udzielił mu pomocy. Ominął konającego także lewita. Jednakże wkrótce zjawił się Samarytanin, który opatrzył rany mężczyzny i pomógł mu. Zawiózł go następnie do gospody, gdzie zapłacił właścicielowi za opiekę nad poszkodowanym.
To właśnie był przykład bliźniego, gdyż był miłosierny.
Interpretacja
Przypowieść o miłosiernym Samarytaninie nawiązuje do Boskiego przykazania miłości, które brzmi:
Będziesz miłował Pana Boga swego,
z całego serca swego,
z całej duszy swojej,
i ze wszystkich sił swoich,
a bliźniego swego jak siebie samego.
Ważne zatem jest uznawanie taki wartości, jak: miłość, miłosierdzie oraz szacunek dla bliźnich. Natomiast bliźni to każdy człowiek, bez względu na to, czy jest przyjacielem czy wrogiem.
Miłosierdzie i miłość natomiast nie powinny być jedynie wyrażane za pomocą słów, ale przede wszystkim za pomocą czynów. Zatem najważniejsze jest niesienie pomocy, wsparcie oraz zrozumienie bliźniego.
Przypowieść porusza także problem ludzi, wykonujących ważne czynności kościelne: kapłana i lewity (wykonuje niższe posługi). Znają oni prawa Boskie i przykazanie miłości, a mimo tego nie pomagają rannemu. Zapomnieli o miłości i miłosierdziu oraz o szacunku dla bliźniego. Dobro drugiego człowieka nie stanowiło dla nich ważnej wartości.
Z kolei Samarytanie to byli ludzie, którymi gardzili Żydzi, ponieważ uznali ich za gorszych od siebie. Jednakże czyn Samarytanina ukazuje, że zasługuje na największy szacunek, gdyż zaprezentował najlepszą formę miłosierdzia.
