Odpowiedź :
Odpowiedź:
Australia:
* Ląd równinny i mało urozmaicony pod względem ukształtowania powierzchni.
* Średnia wysokość terenu wynosi tam zaledwie 292 m n.p.m.
* Największym regionem zajmującym zachodnią część kontynentu jest Wyżyna Zachodnioaustralijska.
* Charakterystycznym elementem ukształtowania powierzchni są rozległe obniżenia terenu, które zajmują pustynie i półpustynie.
* W środkowej i wschodniej części lądu leży Nizina Środkowoaustralijska rozciągająca się szerokim pasem od Zatoki Karpenteria na północy po Wielką Zatokę Australijską na południu.
* Środkową część tego regionu zajmuje Wielki Basen Artezyjski.
* Wzdłuż wschodnich wybrzeży Australii ciągnie się stary masyw Wielkich Gór Wododziałowych.
* Najwyższym pasmem są Alpy Australijskie przekraczające 2 tys. m n.p.m., w których znajduje się najwyższy szczyt Australii – Góra Kościuszki o wysokości 2230 m n.p.m.
* Najcieplejszym miesiącem jest styczeń, a najchłodniejszym – lipiec.
* W Australii przeważają gorące i suche typy klimatu zwrotnikowego występujące we wnętrzu lądu i na jego zachodnich wybrzeżach. Na północy panują gorące odmiany klimatu podrównikowego z dość wysokimi opadami. Z kolei wybrzeża południowe objęte są klimatem podzwrotnikowym wilgotnym, również z dość wysokimi opadami.
* Klimat zwrotnikowy gorący i suchy zajmujący największy obszar w Australii kształtuje sieć wodną na tym kontynencie. Australia jest najuboższym w wody powierzchniowe lądem na ziemi – aż 44% powierzchni w środkowej części Australii zajmuje obszar bezodpływowy, na którym występują suche doliny rzek okresowych wypełniające się wodami po sporadycznych, obfitych opadach.
* Ważnym elementem sieci wodnej Australii są słone jeziora i solniska znajdujące się w dnach niecek. Największym z nich jest jezioro Eyre leżące w depresji 12 m p.p.m. w środkowej części lądu. Jego powierzchnia zmienia się w zależności od wysokości opadu.
* Jedyną dużą stałą rzeką Australii jest Murray mająca źródła w Alpach Australijskich.
* Wysokość opadów i ich roczny przebieg decydują o rozmieszczeniu naturalnych formacji roślinnych. W środkowej części kontynentu występują pustynie i półpustynie.
* Szacuje się, że 85% gatunków roślin to endemity, czyli organizmy występujące wyłącznie na obszarach o ograniczonym zasięgu i dostosowane do lokalnych warunków środowiskowych.
* Do osobliwych grup zwierząt należą stekowce i torbacze.
* Niezwykle bogaty i odrębny jest świat ptaków, do którego należą liczne odmiany papug, ptaki rajskie, altanniki i ptaki nielotne – emu oraz kazuary.
* Torbacze to symbole Australii – nadrzewne koale czy kangury występujące w Australii w kilkunastu gatunkach, np. kangur olbrzymi, kangur rudy, kangur drzewny, skalniak żółtonogi.
* Ssaki łożyskowe, np. drobne gryzonie czy nietoperze, dotarły do Australii dość późno, bo wraz z pierwszymi grupami kolonizatorów. Wyjątkiem są zdziczałe psy dingo, które przybyły na kontynent z Aborygenami znacznie wcześniej.
Oceania:
* Powierzchnia lądowa Oceanii wynosi ok. 882 tys. km2. Składają się na nią liczne archipelagi wysp położonych na Oceanie Spokojnym.
* W zachodniej części Nowej Gwinei znajduje się najwyższy szczyt całej Oceanii – Jaya w Górach Śnieżnych, o wysokości 4 884 m n.p.nm.
* Wulkaniczne i niektóre kontynentalne wyspy Oceanii charakteryzują się dużą aktywnością sejsmiczną i wulkaniczną (część pacyficznego pierścienia ognia). Wiąże się to z występowaniem stref subdukcji skorupy oceanicznej w obszarze kolizji płyt litosferycznych: australijskiej i pacyficznej.
* W rejonie stref subdukcji powstały liczne rowy oceaniczne, w tym najgłębszy na świecie Rów Mariański położony na wschód od mikronezyjskiego archipelagu Marianów.
* Do najbardziej znanych wulkanów Oceanii należą: Ruapehu na Wyspie Północnej Nowej Zelandii, o wysokości 2 797 m n.p.m. (ostatnia erupcja w 2007 roku), Mauna Loa na Hawajach, największy na świecie aktywny wulkan tarczowy (wyrzuca rzadkie lawy bazaltowe), o wysokości 4 169 m n.p.m., ostatnia erupcja w 1984 roku, czy Ulawan na Nowej Brytanii, o wysokości 2 334 m n.p.m., ostatnia erupcja w 2003 roku.
* Region nawiedzają też trzęsienia ziemi.
* Większość wysp Oceanii leży w strefie klimatu gorącego – równikowego i zwrotnikowego. Średnia miesięczna temperatura powietrza zwykle nie spada tu poniżej 20°C, średnia temperatura maksymalna przekracza 30°C w najcieplejszych miesiącach.
* Klimat na większości wysp jest wilgotny.
* Na większości wysp przeważa bujna, wilgociolubna roślinność – w zachodniej Oceanii (np. na Nowej Gwinei) wilgotne lasy równikowe i lasy monsunowe, na atolach koralowych – gaje palm kokosowych. Tylko na najsuchszych wyspach (takich jak Malden) występują suche zarośla, sawanna (np. zachodnia strona Nowej Kaledonii) i suche stepy (wschodni kraniec Wyspy Południowej Nowej Zelandii), a na najchłodniejszych i najbardziej wietrznych wyspach południowych (Wyspy Campbella) tundra.
* świat zwierzęcy wysp Oceanii, częsty jest gigantyzm, a wśród ptaków utrata zdolności lotu. Wiele z nich to endemity.
* Na Nowej Zelandii występuje hatteria, prymitywny gad przypominający jaszczurkę.
* Żyją tam też papugi kaha, kea i kakapo z rodziny nestorów oraz nielotne ptaki kiwi. Na Nowej Gwinei pospolite są kazuary i rajskie ptaki.
* Wśród ssaków w przeszłości występowały przede wszystkim nietoperze. Zasiedlenie wysp Oceanii przez ludzi spowodowało jednak pojawienie się inwazyjnych gatunków zwierząt, takich jak szczur, czy kot domowy. Spowodowały one przetrzebienie oraz wyginięcie wielu gatunków pacyficznych. Niektóre gatunki wyginęły na skutek polowań.
* Liczne są też organizmy wodne, np. typowe tylko dla obszaru indo-pacyficznego węże morskie.