Wokoło było ciemno ,a w tej mgle nie było widać ani kawałka horyzontu. Powoli stawiałam szybkie ,ale rozważne kroki ,aby bezpiecznie dotrzeć do celu. Ulica wyglądała zupełnie tak samo jak w dzień ,jednak wtedy padał na nią ciemny , ogromny cień. Nie czułam się bezpiecznie , ogarniał mnie strach i obawa o to ci czeka na mnie za mgłą. Przyspieszyłam kroku , gdyż moje serce zaczęło bić mocniej , poczułam lekkie wstrząśnienie i zaczęłam biec jeszcze szybciej. Po chwili zatrzymałam się ze zmęczenia , niestety wciąż ogarniało mnie to samo uczucie co wcześniej obawa , a także strach.
Mam nadzieję ,że jest dobrze.
