Mała stabilizacja – początkowy okres rządów Władysława Gomułki, jako I sekretarza PZPR. Lata następujące po październikowym przełomie Tadeusz Różewicz określił mianem "małej stabilizacji". Nazwa ta przyjęła się dość szeroko, gdyż trafnie oddawała istotę tamtych czasów. Społeczeństwo polskie przestało żyć w tak typowym dla okresu stalinowskiego zagrożeniu, co nie znaczy oczywiście, że władza w ogóle zrezygnowała ze stosowania szykan i represji.Okres małej stabilizacji zamyka się zatem w latach 1956 – 1968. Rozpoczyna go entuzjastyczny Październik, kończy zaś kampania antyinteligencka i antysemicka 1968 roku oraz masakra na Wybrzeżu w grudniu 1970 roku. Chodzi tu zatem o chwilowy proces liberalizacji polityki wewnętrznej państwa, złagodzenie cenzury, nowe inicjatywy kulturalne. Okres ten otwiera dojście do władzy Władysława Gomułki i warszawski wiec poparcia dla jego osoby.
