Ułóż w odpowiedniej kolejności i uzupełnij!

A)
Umowa z Petlurą. Kijów zdobyty.

Realizując ideę ……………… państw Europy Środkowo-Wschodniej, którą łączyłby sojusz z Polską, Józef Piłsudski podpisał w …………………… ………… r. sojusz z dowódcą ………………………… – Petlurą. Na jego mocy Polacy uznali niepodległość ……..……………, a ta zrzekła się ………………………………………. Wspólna akcja obu armii doprowadziła do ofensywy przeciw …………………….. i zajęcia …………………… w kwietniu …………… r.

B)
Ofensywa bolszewików

Wspólna akcja z Ukraińcami odniosła sukces, jednak na ………………… Polacy ponieśli klęskę. Radziecka ……………………… ruszyła w połowie maja ………… r. i szybko okazało się, że jej celem jest ………………… . Utrata …………… w początkach czerwca, a potem ……………, ……………… i ……………… w lipcu ukazały czarno na białym powagę i grozę sytuacji. Społeczeństwo zjednoczyło się w walce o utrzymanie niepodległości. Na początku lipca powstała …………….....……………………… i ogłoszono apel ……………………………………………………, wzywający do obrony kraju. Odpowiedziało na niego ………… tysięcy ochotników.

C)
Galicja Wschodnia w polskich rękach!!!

Śpieszymy donieść, że dobiegł końca bój z …………………o Galicję. Po zdobyciu ……………… w październiku ………… r. Naczelnik ………………… poprowadził ofensywę zakończoną wyparciem wrogich wojsk ze spornego terenu. Humory polskie psują jednak postępy ……………………………, wciąż prącej na Zachód. Na początku………… r. komuniści zdobyli ………………… oraz ……………, a w lutym doszło do starć z wojskami polskimi. Nasza armia odebrała wrogowi zajęte miasta. W chwili tryumfu Naczelnik podjął jednak decyzję o ………………… ofensywy. Za większe zagrożenie uznał bowiem białych generałów rosyjskich niż …………………………… .

D)
Decydujące starcie pod Warszawą

Gdy w ………………… 1920 r. Armia ………………… dotarła pod Warszawę, Naczelnik…………………… podjął decyzję o ataku wojsk polskich znad …………………… . Jego przeprowadzenie oznaczało konieczność utrzymania stolicy, nim polskie oddziały zostaną przygotowane. Bohaterska obrona miasta trwała od …… do …… sierpnia. Straty były ogromne, ale Warszawa została utrzymana. …… sierpnia ruszyła polska kontrofensywa. Wbiła się na tyły armii bolszewików i rozgromiła siły atakujące stolicę. Sukces Polaków był tak ogromny i nieoczekiwany, że nazwano go ………………………………… . Wojska radzieckie w panice zaczęły uciekać na wschód.

E)
Ustalenie granic

Klęska wojsk radzieckich we wrześniu w bitwie nad …………………………… przypieczętowała porażkę ……………………………… . W październiku obie strony zawarły
……………… granicę Rzeczpospolitej. Koncepcja ………………………… Piłsudskiego poniosła klęskę. Naczelnik liczył jeszcze na porozumienie z Litwą, ale na przeszkodzie stanęła sprawa ………… . Większość mieszkańców miasta stanowili Polacy, Piłsudski postanowił więc je odzyskać. W tym celu w ………… r. upozorował ………………………………………………, który zajął miasto wraz z okręgiem i ogłosił tam powstanie ………………………………… . Po dwóch latach przyłączono je do Polski. Na wieść o tym Litwa ogłosiła ……………………………… z Polską.

Śpieszymy donieść, że dobiegł końca bój z Ukrainą o Galicję. Po zdobyciu Lwowa w październiku 1919r. Naczelnik Józef Piłsudski poprowadził ofensywę zakończoną wyparciem wrogich wojsk ze spornego terenu. Humory polskie psują jednak postępy Armii Czerwonej, wciąż prącej na Zachód. Na początku 1919r. komuniści zdobyli Mińsk oraz Wilno, a w lutym doszło do starć z wojskami polskimi. Nasza armia odebrała wrogowi zajęte miasta. W chwili tryumfu Naczelnik podjął jednak decyzję o wstrzymaniu ofensywy. Za większe zagrożenie uznał bowiem białych generałów rosyjskich niż bolszewików.

Umowa z Petlurą. Kijów zdobyty.

Realizując ideę federacji państw Europy Środkowo-Wschodniej, która łączył-by sojusz z Polską, Józef Piłsudski podpisał w 1920r. sojusz z dowódcą wojsk ukraińskich – Petlurą. Na jego mocy Polacy uznali niepodległość Ukrainy, a ta zrzekła się Galicji Wschodniej. Wspólna akcja obu armii doprowadziła do ofensywy przeciw bolszewikom i zajęcia Kijowa w kwietniu 1920r.

Ofensywa bolszewików

Wspólna akcja z Ukraińcami odniosła sukces, jednak na krótko Polacy ponieśli klęskę. Radziecka ofensywa ruszyła w połowie maja 1920r. i szybko okazało się, że jej celem jest Warszawa. Utrata Kijowa w początkach czerwca, a potem Wilna, Grodna i Białegostoku w lipcu ukazały czarno na białym powagę i grozę sytuacji. Społeczeństwo zjednoczyło się w walce o utrzymanie niepodległości. Na początku lipca powstała Rada Obrony Państwa i ogłoszono apel ,,Ojczyzna w niebezpieczeństwie!’’, wzywający do obrony kraju. Odpowiedziało na niego 100 tysięcy ochotników.

Decydujące starcie pod Warszawą

Gdy w sierpniu 1920 r. Armia Czerwona dotarła pod Warszawę, Naczelnik Piłsudski podjął decyzję o ataku wojsk polskich znad rzeki Wieprz. Jego przeprowadzenie oznaczało konieczność utrzymania stolicy, nim polskie oddziały zostaną przygotowane. Bohaterska obrona miasta trwała od 13 do 16 sierpnia. Straty były ogromne, ale Warszawa została utrzymana. 16 sierpnia ruszyła polska kontrofensywa. Wbiła się na tyły armii bolszewików i rozgromiła siły atakujące stolicę. Sukces Polaków był tak ogromny i nieoczekiwany, że nazwano go Cudem nad Wisłą. Wojska radzieckie w panice zaczęły uciekać na wschód.

Ustalenie granic

Klęska wojsk radzieckich we wrześniu w bitwie nad Niemnem przypieczętowała porażkę bolszewików. W październiku obie strony zawarły rozejm, a w marcu 1921 r. w Rydze podpisano traktat pokojowy. Na jego mocy ustalono wschodnią granicę Rzeczpospolitej. Koncepcja federacyjna Piłsudskiego poniosła klęskę. Naczelnik liczył jeszcze na porozumienie z Litwą, ale na przeszkodzie stanęła sprawa Wilna. Większość mieszkańców miasta stanowili Polacy, Piłsudski postanowił więc je odzyskać. W tym celu w październiku 1920r. upozorował bunt generała Żeligowskiego, który zajął miasto wraz z okręgiem i ogłosił tam powstanie Litwy Środkowej. Po dwóch latach przyłączono je do Polski. Na wieść o tym Litwa ogłosiła stan wojny z Polską.

Wyjaśnienie: