Odpowiedź:
Koncert solowy – forma muzyczna charakterystyczna dla epoki baroku, klasycyzmu i romantyzmu. Polega na tym, że jeden solista występuje z akompaniamentem orkiestry. Utwór zazwyczaj złożony jest z trzech części w układzie szybka-wolna-szybka.
Ten rodzaj koncertu był przeznaczony na solistę, który przeciwstawiony został pozostałemu zespołowi instrumentalnemu. W roli solistycznej najczęściej występowały skrzypce oraz takie instrumenty, jak flet, obój, trąbka, rzadziej klawesyn (J. S. Bach) czy organy (Jerzy Fryderyk Händel).Koncert solowy miał ustaloną budowę 3‑częściową: szybka – wolna – szybka. Do wykształcenia się takiego porządku przyczynili się Giuseppe Torelli i Antonio Vivaldiego.
