Odpowiedź:
Tutaj leży Izold jasnowłosa - analiza utworu
Utwór ma jednak wiele cech liryki pośredniej, osoba mówiąca opowiada historię Izold jasnowłosej, jest obserwatorem wydarzeń, a nie ich uczestnikiem. Właściwą bohaterką liryczną jest więc umierająca w szpitalu Izold.Pozbawiony tytułu wiersz Haliny Poświatowskiej *** ( tutaj leży Izold jasnowłosa) jest współczesnym nawiązaniem do średniowiecznej legendy o rycerzu Tristanie i królowej Izoldzie – parze tragicznych młodych ludzi, których na zawsze połączyła moc czarodziejskiego napoju, przyrządzonego przez matkę dziewczyny dla niej i jej męża – króla Marka.
Poświatowska przeniosła bohaterkę średniowiecznego podania do sali szpitalnej (na szpitalnym łóżku złota cień lub bardzo jasno jest w szpitalu nocą). W ostatnią noc życia Jasnowłosa Izolda leży na łóżku szpitalnym i powoli umiera, błądząc nieobecnym wzrokiem, błyszczącymi jak dwa ogniki, mokrymi od łez oczami po jasnej sali:
trzepotliwy oddech o ściany
tłucze się jak uwięziony ptak.
W ostatnich chwilach swojego życia piękna, lecz blada kobieta o włosach zaplecionych w warkocz jest samotna i cierpiąca. Czuje, że nie dożyje poranka. Męczą ją ciągłe duszności, jej oddech jest szybki, głośny, drżący. Na szczęście po śmierci jej dusza powróci do ukochanego Tristana, któremu jest przeznaczona w imię nieziemskiego prawa.
