Odpowiedź :
Odpowiedź:
1.Kochani, zadanie domowe umieściłam tradycyjnie na końcu tej notatki. Aby je zrobić poprawnie, przeczytajcie jednak najpierw WSZYSTKIE notatki z tej lektury, które Wam prześlę. Termin na wykonanie- tradycyjnie do końca tygodnia , tj. do 17 maja
1. Zajmiemy się dziś ostatnią Waszą lekturą w tym roku szkolnym.
Okoliczności powstania utworu pt. „Mały Książę”
2.Bardzo często jest tak, że inspiracją dla twórcy do napisania konkretnego utworu są wydarzenia znane mu z jego życia. Tak jest również i w tym przypadku. Według badaczy literatury, pomysł na napisanie tej książki zrodził się w głowie autora latem 1941 roku, podczas jego pobytu w szpitalu w Los Angeles. Po upadku Francji w czasie II Wojny Światowej pisarz przebywał bowiem w Stanach Zjednoczonych. Podczas wspomnianej wojny- jako pilot wojskowy- wykonywał loty zwiadowcze, które niejednokrotnie kończyły się wypadkami. Pisarz doznawał wówczas ciężkich obrażeń ciała, a jego maszyny również ulegały rozbiciu czy zniszczeniom.
3.Antoine de Saint- Exupery umilał sobie ten trudny czas leczenia szpitalnego czytaniem baśni Andersena. Wówczas w jego głowie zakiełkował pomysł na napisanie własnej, nieco uwspółcześnionej baśni. Założył ,że głównym wątkiem tej opowieści będą dzieje niezwykłego chłopca, przybysza z innej planety, którego pewnego dnia spotyka pilot.
Wybór zawodu pilota jako profesji jednego z głównych bohaterów książki również nie był dziełem przypadku. Tak jak wspomniałam, autor dzieła posiadał licencję pilota zarówno cywilnego, jak i wojskowego. W swojej bogatej karierze zawodowej miał okazję m. in. organizować akcje ratownicze dla pilotów, których samoloty rozbiły się na Saharze.
4.On sam również doświadczył identycznej traumy, kiedy to w 1935 roku podjął nieudaną próbę przelotu z Paryża do Sajgonu. Chodziło o próbę pobicia rekordu najszybszego przelotu na tej trasie. W razie powodzenia tej misji śmiałek miał otrzymać nagrodę 150 000 franków, niestety próba ta nie powiodła się. Na szczęście jednak, pomimo rozbicia samolotu na pustyni, jemu samemu oraz pilotowi, który mu towarzyszył, udało się przeżyć. Obaj śmiałkowie tułali się po pustyni przez cztery dni, aż w końcu spotkali podróżującego na wielbłądzie Beduina. Ratunek przyszedł w ostatniej chwili, bo byli już bliscy odwodnienia. Ten wypadek mocno odbił się na psychice pisarza i znalazł swoje odzwierciedlenie na kartach „ Małego Księcia”.
5.We wspomnianym utworze wiele jest zatem wątków o charakterze autobiograficznym, z tą różnicą, że Pilot znany nam z powieści nie ginie śmiercią tragiczną, co niestety zdarzyło się w życiu autora książki. Prawdopodobnie samolot pilotowany przez niego został zestrzelony przez niemiecki myśliwiec podczas jednej z misji wojskowych. Zadaniem pisarza było wówczas sfotografowanie niemieckich wojsk stacjonujących pod Lyonem we Francji podczas II Wojny Światowej. Z tej misji już nie powrócił- zginął 31 lipca 1944 roku, w wieku zaledwie 44 lat, a jego ciała nigdy nie odnaleziono. Dopiero w 2004 roku udało się w pełni zidentyfikować szczątki jego samolotu.
6.Warto dodać, że pierwowzorem znanej nam z utworu róży była Consuela, żona pisarza, która na wieść o jego wypadku przyjechała z Francji do Stanów, by wspierać go podczas rekonwalescencji. To właśnie wtedy autor zdecydował się wprowadzić ten wątek do utworu.
7.Pierwowzorem powieściowego Lisa był natomiast prawdziwy lis pustynny, którego pisarz spotkał na Saharze podczas wspomnianej wcześniej powypadkowej tułaczki.
8.Podążając tropem wątków autobiograficznych w utworze, trzeba wspomnieć, że opis wyglądu zewnętrznego Małego Księcia łudząco przypomina wygląd samego autora, gdy był dzieckiem. Nazywano go wówczas „Słonecznym Królem”, gdyż miał złociste, kręcone włosy.
9.Autobiograficzny charakter ma również scena pożegnania Pilota z Małym Księciem- autor nawiązuje w niej do śmierci swojego młodszego brata, który powiedział mu kiedyś, żeby się nie smucił po jego odejściu, bo umiera tylko jego ciało, a on nadal będzie żył we wspomnieniach i pamięci bliskich.
10.Ciekawostką jest to, że wszystkie rysunki zamieszczone w powieści „Mały Książę” są autorstwa samego pisarza, który już od najmłodszych lat przejawiał zdolności plastyczne oraz konstrukcyjne. Miał szansę rozwijać je w dorosłym życiu jako student Wydziału Architektury Akademii Sztuk Pięknych w Paryżu.
11Pisarz zadedykował ten utwór swojemu najlepszemu przyjacielowi, „Leonowi Werthowi, gdy był jeszcze małym chłopcem”, ale tak naprawdę adresatami tej dedykacji mogą czuć się nie tylko dzieci, ale też wszyscy dorośli, którzy powinni pamiętać, że kiedyś też byli dziećmi.
Utwór ten to wyjątkowa baśń o przyjaźni, miłości i życiu, która powstała w trudnych historycznie czasach. Świat realny przenika się tutaj z magicznym, o czym szerzej będzie wspomniane podczas kolejnych lekcji.