Rozpuszczanie to zjawisko fizyczne. Jest to proces mieszania się substancji rozpuszczanej (np. soli) z rozpuszczalnikiem. W czasie rozpuszczania substancja jest rozbijana na pojedyncze cząstki lub jony (cząstki obdarzone ładunkiem).
Anion chlorkowy, kation sodu.
Woda jest bardzo dobrym rozpuszczalnikiem dla wielu substancji. Do substancji dobrze rozpuszczających się w wodzie należy np. sól, cukier. Tworzą one z wodą mieszaniny jednorodne, które nazywamy roztworami.
W mieszaninie jednorodnej składników mieszaniny nie widać gołym okiem.
Roztwór = substancja rozpuszczana + rozpuszczalnik
Ze względu na wielkość cząsteczek substancji rozpuszczanej roztwory dzielimy na:
- Roztwory właściwe - cząsteczki są mniejsze od jednej stumilionowej milimetra. Wiązka światła przechodzi przez roztwór właściwy bez problemu, dlatego jej nie widzimy. Cząsteczki substancji rozpuszczanej są zbyt małe, aby rozpraszać światło. Przykładem roztworu właściwego jest roztwór wody i cukru.
- Roztwory koloidalne - cząsteczki w tym roztworze mają rozmiary od jednej milionowej do pięciu stumilionowych milimetra. Cząsteczki substancji rozpuszczanej są na tyle duże, że rozpraszają promień światła przechodzący przez roztwór koloidalny i dlatego jest on dla nas widoczny. Rozproszenie promienia światła na cząstkach roztworu koloidalnego nazywamy efektem Tyndalla. Przykładem roztworu koloidalnego jest kleik skrobiowy, czyli mąka rozpuszczona w gorące.
Licze na naj.
