Odpowiedź:
- rozmyślanie nad swoim losem i losem pokolenia pozbawionego młodości. Poruszanie w wierszach problem dziwnego, bo dramatycznie przyspieszonego przez wojnę, dojrzewania. Stara się ocalić w sobie wartości, które pozwoliłyby przetrwać w nieludzkim świecie.
- Władysława Broniewski z jednej strony nawołuje on do przeciwstawienia się wrogowi („Bagnet na broń”), z drugiej, w duchu rezygnacji, zdaje sprawę z ogromu zbrodni („Ballady i romanse”).
- literatura obozowa czy łagrowa; termin „literatura łagrowa” stosuje się do utworów poruszających temat radzieckich obozów pracy, natomiast „literatura lagrowa” – niemieckich obozów koncentracyjnych.
-Albert Camus w „Dżumie” przedstawił wydarzenia związane z pojawieniem się w Oranie zarazy. Miasto zostało odcięte od świata, wewnątrz uwięzieni ludzie próbowali wszelkimi sposobami radzić sobie, by przetrwać okres, w którym śmierć zbierała swoje żniwo. Tak wyglądałoby dosłowne odczytanie, jednak obraz ten parabolicznie odnosi się do sytuacji wojennej. Camus widzi wojnę jako czas, gdy ludzie znajdują się w stanie najwyższego zagrożenia, niczym w obleganym mieście. Wtedy ujawnia się ich wartość lub plugawość
Napisałam tak bardzo rozwinięto ale wybierz dwa zdanie z każdego by uważam że z każdego jest cecha literatury 2 wojny światowej
Wyjaśnienie:
