Kto nie doznał goryczy ni razu, ten nie dozna słodyczy w niebie.
Słowa te zostały wypowiedziane jako przestroga, przez duchy dzieci, które całe swoje życie spędziły na zabawie i doznawaniu przyjemności. Nie wiedziały co to jest cierpienie, głód czy troska o innych. Po śmierci ich duszyczki błąkały się między niebem a ziemią, szukając ukojenia. Podczas obrzędu dziadów, poprosiły o dwa ziarnka gorczycy. Wydaje mi się , że przestroga ta dotyczy w jakimś stopniu każdego z nas. Pomimo tego, że posiadamy swój własny system wartości, którym powinniśmy się kierować w życiu, często nie stosujemy się do niego i popełniamy błędy. Jednym z takich błędów jest dążenie do zaspokojenia jedynie własnych pragnień i nie liczenie się z innymi ludźmi. Postawa taka jest krzywdząca dla drugiego człowieka. Nikt z nas nie lubi być wykorzystywany przez innych, jednak wielu z nas pomimo to przyjmuje postawę egoistyczną i korzysta z życie kosztem drugiego człowieka. Wydaje mi się, że egoizm ma swoje podstawy w niezrozumieniu na czym polega szczęście. Niektórzy ludzie uważają, że szczęśliwym można być tylko wtedy, gdy niczego nam nie brakuje, jesteśmy syci, świetnie ubrani, nie musimy się o nic martwić, ani pracować. Taki sposób myślenia staje się w dzisiejszym świecie coraz bardziej powszechny.
Bo kto nie był ni razu człowiekiem, temu człowiek nic nie pomoże.
Człowiek ten był bardzo srogim i surowym panem. „Nie znałeś litości, panie!” tak wyraża się jeden z duchów ludzi, którzy przez niego zginęli. Inny, duch kobiety, której owy Pan nawet w Wigilię nie dał nic do jedzenia mówi o nim: „Ty, panie, bez duszy!”. Teraz zły Pan sam musi cierpieć taki głód, a jak znajdzie cos do jedzenia od razu zabierają mu to zmarli, przez niego, ludzie pod postaciami ptaków. Autor przez winy i doświadczenie złego dziedzica chce nas pouczyć jak mamy postępować.
Kto nie dotknął ziemi ni razu, ten nigdy nie może być w niebie.
Oznacza to, że w swoim ziemskim życiu należy zaznać wszystkich uczuć ludzkich. Należy pamiętać o drugim człowieku, nie myśleć tylko i wyłącznie o sobie. Trzeba traktować innych z szacunkiem, nie potępiając go. Tylko w taki sposób można dostać się do nieba.
