Odpowiedź:
1. Układ hormonalny kontroluje funkcje fizjologiczne organizmu. Jego działanie można porównać do radia – sygnały w postaci substancji chemicznych rozchodzą się po całym ustroju, ale reagują na nie tylko komórki posiadające odpowiednie odbiorniki.
2.
Gruczoły są to narządy powstałe przeważnie z nabłonka, posiadającego zdolności wydzielnicze. Liczba gruczołów w organizmie jest bardzo duża, najwięcej jest ich w układzie trawiennym. Gruczoły z reguły wyprowadzają swą wydzielinę drogą przewodów - są to gruczoły wydzielania wewnętrznego. Niektóre jednak nie mają przewodów i wydzielają swe produkty bezpośrednio do krwi. Są to gruczoły bezprzewodowe. Są one obficie unaczynione i wydzielina ich zostaje wchłonięta przez naczynia na drodze osmozy. Dlatego zostały one nazwane dokrewnymi.
3.Po spożyciu pokarmu poziom cukru we krwi wzrasta, co jest sygnałem dla trzustki do wydzielania insuliny. W efekcie jej działania następuje obniżenie poziomu glukozy we krwi. Gdy stężenie cukru we krwi spadnie, komórki trzustki wydzielają glukagon, hormon który uwalnia zapasy glukozy zgromadzone w wątrobie. Zadaniem glukagonu jest ochrona organizmu przed spadkiem poziomu cukru w okresach między posiłkami i przy wysiłku fizycznym. Dzięki temu u zdrowego człowieka nie dochodzi do spadku stężenia glukozy poniżej poziomu, który byłby niebezpieczny dla jego mózgu. Dlatego osoby bez cukrzycy, nawet jeśli stosują głodówkę, nie doświadczają niedocukrzeń z utratą przytomności – chroni ich przed nimi właśnie glukagon. U diabetyków w wyniku podania nadmiernej dawki insuliny dochodzi do gwałtownego obniżania się poziomu cukru we krwi. Organizm zaczyna bronić się i uruchamia produkcję glukagonu, jednak może ona być niewystarczająca, a pacjent i tak doświadczy niedocukrzenia. Różnica polega na tym, że zdrowy organizm nigdy nie wydziela takich nadmiarów insuliny, by nie móc zrównoważyć jej glukagonem. Kiedy jednak jeden z tych hormonów podawany jest sztucznie, często dochodzi do zaburzenia tej równowagi.
4. Homeostaza – zdolność utrzymywania względnie stałych parametrów wewnętrznych w systemie.
5.Nadczynność gruczołów przytarczycznych to stan chorobowy, który zależy od nadmiernego wydzielania parathormonu (PTH) przez gruczołkowato przerosły gruczoł przytarczyczny.
Wyjaśnienie:
