Uważam, że nowele Henryka Sienkiewicza pt. Latarnik, można uznać za metaforę losów Polskiej emigracji.
Twierdzę tak, ponieważ wiele scen z książki, można interpretować jako nawiązania do ciężkiej sytuacji w Polsce, kiedy to ludzie aby żyć godnie, musieli uciekać z kraju. Jednym z takich fragmentów było wspomnienie o tym, jak długą tułaczkę miał za sobą główny bohater i mimo to nie odnalazł miejsca, które zostałoby jego domem. Polacy również musieli przebywać długie podróże, tylko po to aby przystać w miejscu, które nigdy nie zastąpi im luki po dawnym domu.
Moment, kiedy bohater zatapia się epopeji Adama Mickiewicza, jest wielką metaforą tęsknoty, a wypadek tego jakie ona niesie za sobą piętno. Według mnie, przekazuje to, że patrioci, którzy kochają swoją ojczyznę i jej kulturę, nigdy nie będą wstanie żyć tak samo, z dala od niej.
Myślę, że powyższymi argumentami potwierdziłam moją tezę. Książka latarnik jest pełna nawiązań do emigracji Polaków.
