Wypisz 6 przykładów trzęsień Ziemi na świecie i ich konsekwencje.

Odpowiedź :

Odpowiedź:

1. Asam (Indie) – 15 sierpnia 1950

Do trzęsienia na pograniczu indyjskiego stanu Asam i Tybetu doszło 15 sierpnia, kiedy Indie obchodziły po raz trzeci Dzień Niepodległości. Jego magnituda wynosiła 8,6, a epicentrum znajdowało się w okolicach tybetańskiej miejscowości Rima. Po obu stronach granicy indyjsko-chińskiej zginęło według różnych źródeł od 1500 do 3300 osób. Było to szóste najsilniejsze trzęsieni ziemi w XX wieku i największe niespowodowane subdukcją oceaniczną (zjawiskiem wchodzenia jednej płyty tektonicznej pod drugą), a zdarzeniem dwóch płyt kontynentalnych.

2.  Północno-zachodnie wybrzeże Sumatry (Indonezja) – 28 marca 2005

Tylko trzy miesiące po straszliwym kataklizmie tsunami z 26 grudnia 2004 (patrz miejsce 3.) Indonezję nawiedził kolejny kataklizm – ponad 1000 osób zginęło, a setki innych zostało rannych w wyniku fal tsunami, które zniszczyły wybrzeża wysp Nias i Simeulue niedaleko północno-zachodnich wybrzeży Sumatry. Trzęsienie o magnitudzie 8,6 powstało na dnie Oceanu Indyjskiego w miejscu, w którym płyta indoaustralijska wchodzi pod płytę euroazjatycką w okolicach Rowu Sundajskiego – podobnie było w przypadku katastrofy sprzed kwartału.

3. . Wyspy Szczurze (Alaska, USA) – 4 lutego 1965

Epicentrum tego wstrząsu o magnitudzie 8,7 znajdowało się w okolicach Wysp Szczurzych (grupa wysp na zachodnim krańcu archipelagu Aleutów), w pobliżu granicy pomiędzy płytami północnoamerykańska i pacyficzną. Aż dziw bierze, że tak silne trzęsienie ziemi nie pociągnęło za sobą ofiar śmiertelnych, a „tylko” spowodowane tsunami straty materialne na pobliskich wyspach – Shemya, Attu, Adak i Amczitka.

4. Wybrzeże Ekwadoru – 31 stycznia 1906

W sejsmografii anglosaskiej nazywane trzęsieniem ekwadorsko-kolumbijskim wystąpiło na Pacyfiku na wysokości miasta Esmeraldas i pochłonęło między 500 a 1500 ofiar w obu tych południowoamerykańskich krajach. Wstrząs o magnitudzie 8,8 wygenerował tsunami obserwowane w Japonii, na Hawajach, całym zachodnim wybrzeżu Ameryki Środkowej, a nawet w San Francisco. Trzęsienie wystąpiło na styku płyty Nazca z płytą południowoamerykańską.

5. Wybrzeże Chile – 27 lutego 2010

Jego hipocentrum znajdowało się 35 km pod dnem Oceanu Spokojnego, 8 km od wybrzeża chilijskiego regionu Maule. Jego magnituda to 8,8, a intensywne wstrząsy trwały aż trzy minuty. Trzęsienie odczuwalne było w  pięciu innych oprócz Maule regionach – Valparaíso, Metropolitanie, Libertadorze, Biobío, Araucaníi, a zatem łącznie przez prawie 80 proc. populacji Chile. Najmocniej ziemia zatrzęsła się w miastach Concepción, Arauco i Coronel, ale tylko nieco słabiej w stolicy kraju – Santiago. Drżenie odczuli mieszkańcy miast argentyńskich – Buenos Aires, Córdoby, Mendozy and La Rioja, a najdalej na północy fala sejsmiczna dotarła do oddalonego o 2400 km peruwiańskiego miasta Ica. Powstałe w wyniku trzęsienia tsunami zniszczyło kilka nabrzeżnych miejscowości w środkowo-południowym Chile, w tym port Talcahuano. Dewastująca fala, przed którą ostrzeżenia wydano w 53 krajach, wyrządziła szkody w okolicach kalifornijskiego San Diego oraz w japońskim regionie Tōhoku – tamtejsze straty w rybołówstwie wyniosły 6,26 miliarda jenów (66,7 miliona dolarów). W wyniku tsunami bez prądu przez kilka dni pozostawało nawet 93 proc. Chilijczyków. Prezydent Michelle Bachelet ogłosiła stan klęski żywiołowej, a kontrolę nad najbardziej poszkodowanymi obszarami przekazała wojsku. Według oficjalnych danych zginęło 525 osób, 25 zostało uznanych za zaginionych, a 9 proc. ludności w regionach poszkodowanych w wyniku trzęsienia ziemi straciło swoje domy.

5. Kamczatka (Rosja) – 5 listopada 1952

Trzęsienie o magnitudzie 9,0 powstało 130 km na wschód od wybrzeża Kamczatki. Mierzące od 15 do 18 metrów fale tsunami zniszczyły wiele osiedli ludzkich w obwodach kamczackim i sachalińskim, największy dramat rozegrał się jednak w mieście Siewiero-Kurylsk na Kurylach. Trzęsienie wywołało trzy główne fale. Większość mieszkańców Siewiero-Kurylsk  zdołało uciec przed pierwszą falą na otaczające miasto wzgórza, nie spodziewając się następnego zagrożenia, wrócili do swoich domostw i zostali zabici przez falę drugą (trzecia była już na szczęście znacznie słabsza). Według wyliczeń ekspertów spośród ok. sześciotysięcznej populacji Siewiero-Kurylska tamtego tragicznego dnia życie straciło aż 2336 osób. Ocalonych przesiedlono w głąb kontynentalnej Rosji, a zabudowania z czasem odbudowano.

: )