Odpowiedź:
Iwo opisuje własne przeżycia; opowiada historię w której sam uczestniczył, należy więc do świata przedstawionego; mimo, że i stara się być dość obiektywnym kronikarzem (staranny, metodyczny opis miejsca i osób), to o wszystkim dowiadujemy się wyłącznie z jego perspektywy, nie wiemy więc, co myślą inni uczestnicy wydarzeń opisani przez Iwo - poznajemy ich jego oczami, poprzez doświadczane przez niego emocje;
- wiedza Iwo jest ograniczona – tzn. ogranicza się do tego, czego sam doświadczył lub o czym usłyszał; wydarzenia są dla niego tajemnicą, jak dla innych bohaterów, odkrywa ich przyczyny i skutki w miarę rozwoju akcji;
- Iwo cechuje pozorny brak dystansu do opowiadanych wydarzeń – poprzez użycie czasu teraźniejszego sprawiają wrażenie opisywanych „na gorąco”, jednak uważny czytelnik zorientuje się, że nie jest to prawda i historia jest w rzeczywistości retrospekcją, o czym świadczą dwie wzmianki na początku powieści („To jest opowieść o tym, jak moja siostra ocaliła Młyny, nas, a może cały świat”, s. 8; „Zrozumiałem to całkiem niedawno, czwartego lipca tego roku, gdy lato zaczęło się na dobre i nadeszła pora królików” s. 27).
Wyjaśnienie:
