Odpowiedź:
Witam serdecznie radiosłuchaczy na corocznym Turnieju Rycerskim o miecz księcia Bolesława Rogatki.
Na legnickim zamku zebrał się kwiat rycerstwa. To już drugi dzień zmagań. Dziś będziemy świadkami pojedynku pomiędzy najlepszymi rycerzami turnieju. Najwaleczniejszym polskim rycerzem okazał się Mateusz z Legnicy. Krzyżaków reprezentuje doświadczony rycerz - Konrad z Malborka.
Od samego rana na górnym dziedzińcu zamku zbierają się tłumy, wszyscy chcą być świadkami tego pasjonującego pojedynku. Niestety nie udało mi się porozmawiać z bohaterami dzisiejszej walki.
Najwyższy czas udać się na górny dziedziniec, gdzie za chwilę rozpocznie się decydujący pojedynek całego turnieju.
Muszę państwu powiedzieć, że dawno na legnickim zamku nie było tylu zacnych przedstawicieli wszystkich stanów. Zająłem miejsce w pobliżu loży dla najważniejszych gości, mam stąd doskonały widok na miejsce walki.
Proszę państwa trębacze dają sygnał do rozpoczęcia pojedynku. Muszę przyznać, że to niesamowity widok – rycerz zakonu krzyżackiego występuje w srebrnej zbroi i w hełmie z różnobarwnym pióropuszem, ma podniesioną przyłbicę. Nie mniej okazale prezentuje się przedstawiciel polskiego rycerstwa. W słońcu lśni złota zbroja, a jego głowę chroni równie piękny hełm. Każdy z rycerzy trzyma w ręku potężny topór, a w drugiej ogromną tarczę z wymalowanymi herbami.
Już stoją naprzeciwko siebie, Konrad zadaje z wielką siłą cios, który zwala z nóg Mateusza, ale ten młody i silny rycerz szybko wstaje. Jest znakomicie przygotowany do tego pojedynku.
Wrzawa jaka panuje wokół pola walki, zagłusza nawet głośne uderzenia toporów. To niesamowite – Niemiec ponownie naciera z ogromną siłą na naszego reprezentanta. Sprawdzają się przewidywania, że Konrad to twardy i groźny przeciwnik, ale polski rycerz, zagrzewany do walki przez zebrane tłumy, zaczyna wymierzać ciosy z niewiarygodną szybkością. Jednak Krzyżacki rycerz skutecznie odpiera ataki Polaka.
Drodzy państwo, w tej właśnie chwili rozległa się bicie dzwonu z pobliskiej katedry i wydaję się, że nikt nie zwraca na to uwagę, bo tu wszyscy pochłonięci są zażartą walką. Tłum zaczyna skandować: „Mateusz, Mateusz, Mateusz”. Po tych okrzykach w polskiego rycerza wstępują nowe siły i z rozpędu naciera na Krzyżaka. Losy pojedynku są przesądzone, zebrani na dziedzińcu Polacy szaleją ze szczęścia! Pojedynek wygrywa nasz rycerz, wzruszenie odbiera mi głos.
Proszę Państwa – miecz księcia Bolesława otrzymuje nasz rycerz – wspaniały i waleczny Mateusz z Legnicy. Rozlegają się oklaski, cały dwór ponownie skanduje imię dzisiejszego bohatera. To był niesamowity pojedynek. Takiej walki dawno nie oglądano na legnickim zamku. Młody rycerz pokazał swoją siłę, wolę walki i wspaniały kunszt rycerski.
Żegnam się z państwem, jednocześnie zapraszając na kolejny turniej, który odbędzie się pod koniec lata na zamku w Malborku
Wyjaśnienie:
to z krzyżków
