- hetmańskie (konserwatywne) – przeciwnicy reform liczyli na pomoc Rosji; Ksawery Braniecki, Seweryn Rzewuski, Szczęsny Potocki
- dworskie (królewskie) – dążące do wzmocnienia władzy królewskiej (krój wraz z Rodziną); Hugo Kołłątaj i Stanisław Staszic
- patriotyczne (postępowe) – dążące do wzmocnienia władzy w państwie, powiększenia armii i zniesienia rady nieustającej (marszałek sejmu Stanisław Małachowski, Ignacy i Stanisław Potoccy)
Wyjaśnienie:
