Odpowiedź:
1.
Proces integracji krajów zachodnioeuropejskich po II wojnie światowej
- W 1947 r. został ogłoszony plan Marshalla, który zakładał pomoc Stanów Zjednoczonych dla mieszkańców zniszczonej wojną Europy w postaci kredytów oraz żywności. Łączna kwota oferowanej pomocy wynosiła 14 mld dolarów.
- Pod naciskiem USA, państwa korzystające z planu Marshalla powołały do życia Organizację Europejskiej Współpracy Gospodarczej (ang. OEEC). Jej celem była sprawna koordynacja służąca korzystaniu z pomocy USA. Z czasem OEEC została przekształcona w Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (ang. OECD).
- W 1950 r. minister spraw zagranicznych Francji - Robert Schuman wystąpił z propozycją pokojową, która od jego nazwiska zyskała nazwę - plan Schumana. Francuski polityk był gorącym zwolennikiem integracji europejskiej. Ogłoszony przez niego plan, zakładał koordynację rozwoju przemysłu ciężkiego i wydobywczego Francji i RFN oraz możliwość jego rozszerzenia na pozostałe kraje. Plan Schumana szybko zyskał poparcie innych państw.
- W 1951 r. Francja, RFN, Włochy, Belgia, Holandia i Luksemburg - zawarły w Paryżu traktat o powołaniu Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS). Wszedł on w życie rok później.
- Dzięki współpracy gospodarczej i ekonomicznej - bardzo szybko wzrósł poziom życia mieszkańców Europy Zachodniej. W RFN dokonano prawdziwego cudu gospodarczego.
2.Kolejne etapy kształtowania się zjednoczonej Europy
1949 r. - Powołanie Rady Europy z siedzibą w Strasburgu. Wśród państw założycielskich znalazły się: Belgia, Holandia, Luksemburg, Wielka Brytania, Irlandia, Włochy, Szwecja, Norwegia oraz Dania.
1950 r. - uchwalenie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka.
1952 r. - utworzenie Europejskiej Wspólnoty Węgla i Stali (EWWiS). Traktat podpisali rok wcześniej w Paryżu przedstawiciele następujących państw: Belgii, Francji, RFN, Luksemburga, Holandii i Włoch.
1958 r. - powołanie do życia Europejskiej Wspólnoty Gospodarczej (EWG) oraz Europejskiej Wspólnoty Energii Atomowej (EWEA).
1960 r. - podpisanie konwencji o utworzeniu Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA).
1973 r. - do Wspólnot Europejskich przystąpiły: Dania, Irlandia oraz Wielka Brytania, powiększając w ten sposób liczbę państw członkowskich do 9.
1979 r. - powołanie Parlamentu Europejskiego z siedzibą w Strasburgu.
1981 r. - Dziesiątym państwem członkowskim Wspólnot Europejskich została Grecja.
1985 r. - zawarcie traktatu w Schengen, który znosił kontrolę graniczną pomiędzy państwami EWG.
1986 r. - do Wspólnot Europejskich przystąpiły: Hiszpania i Portugalia.
1990 r. - przystąpienie do EWG landów byłej NRD.
Zwieńczeniem procesu jednoczenia się Europy było zawarcie w 1992 r. traktatu w holenderskim mieście Maastricht. Powołano wówczas Unię Europejską (UE). Zaczęła ona funkcjonować od 1993 r.
3.Zjawiska, które wpłynęły na umocnienie się demokratyzacji w Europie Zachodniej po II wojnie światowej to:
Upadek nazistowskich Niemiec w 1945 r.
Powstanie RFN w 1949 r. i przyjęcie przez to państwo ustroju demokratycznego. Kanclerz RFN - Konrad Adenauer konsekwentnie realizował politykę integracji swojego kraju z państwami Europy Zachodniej i strukturami NATO.
Abdykacja Wiktora Emanuela III we Włoszech. W 1946 r. przeprowadzono referendum, w którym większość Włochów opowiedziała się za przekształceniem państwa w republikę.
W państwach Europy Zachodniej nastąpił rozwój instytucji obywatelskich.
Przeprowadzenie reform konstytucyjnych we Francji (1958 r.). Ustabilizowały one ustrój, na czele rządu stanął ponownie Charles de Gaulle. Za jego prezydentury zakończono wojnę w Algierii oraz doszło do pojednania niemiecko-francuskiego (Traktat o przyjaźni).
Do połowy lat 70. XX w. w Europie Zachodniej trwał nieustanny wzrost gospodarczy. W tamtejszych społeczeństwach panował dobrobyt, nastąpiła znaczna poprawa warunków życia. Utwierdziło to obywateli Zachodu w przekonaniu o wyższości ustroju demokratycznego nad pozostałymi systemami politycznymi.
