malarstwo średniowieczne - informacje o tematyce sztuki, przykłady malarstwa. daje najj za najlepszą odpowiedz.

Odpowiedź :

Malarstwo średniowieczne ma bardzo wyraźny, przesiąknięty duchowością, uniwersalny charakter. Średniowiecze zrodziło takich geniuszy jak:

- Hans Memling: Artysta zostawił około 100 obrazów, a "Sąd Ostateczny" uważany jest za najcenniejszy i największy. To jego dzieło życia, a znawcy twierdzą, że jeden ze stu najcenniejszych obrazów sztuki dawnej na świecie.

- Hieronim Bosch: Jego dzieła miały złożoną symbolikę dotyczącą grzeszności i niedoskonałości ludzi. Łączył formy realistyczne z fantastycznymi wizerunkami. Do jego dzieł należą m.in. "Kuszenie św. Antoniego", "Sąd Ostateczny", 'Ogród rozkoszy ziemskich".

Malarstwo średniowieczne:

1.Sztuka BIZANTYŃSKA (V-XV w.) I PRAWOSŁAWNA

Cechy malarstwa:

hieratyczna stylizacja – symboliczne ukazywanie postaci i świata

• rytmiczność, powtarzalność

• izokefalizm

• dekoracyjność, ornamentalizm

• frontalizm, sztywność postaci

• Płaskość, brak wyraźnego modelunku pod szatami

• linearność, konturowość, graficzność modelunku

• wydłużenie proporcji postaci - deformacja

• konwencja, przestrzeganie ustalonych wzorców ikonograficznych

Rodzaje malarstwa bizantyńskiego:

• monumentalne (ścienne)

• tablicowe (ikona)

• miniatorskie (iluminacje książkowe)

Techniki malarstwa bizantyńskiego:

• malarstwo monumentalne: fresk, mozaika

• malarstwo tablicowe (ikony): enkaustyka, tempera

• malarstwo miniatorskie: gwasz

Popularne: IKONY

2.Sztuka WCZESNOŚREDNIOWIECZNA V – X w.

(Renesans karoliński, Sztuka przedromańska)

Cechy ogólne:

człowiek w centrum.

pochwała nauki i myśli ludzkiej.

wskrzeszenie ideałów antyku.

3.Sztuka ROMAŃSKA (ROMANIZM) XI – XIII w.

Cechy ogólne:

  • Tendencja do dekoracyjności
  • Estetyka horror vacui
  • Ornament plecionkowy
  • Postaci i zwierzęta potraktowane schematycznie

Popularne: Malarstwo miniaturowe

4.Sztuka GOTYCKA (GOTYK) poł. XII – pocz. XVI w.

Wszystkie cechy stylu gotyckiego znalazły odbicie w malarstwie  miniaturowym, które w XIII i XIV w. przeżywało szczytowy okres rozwoju.

Kompozycja jest zawsze centralna, zrytmizowana powtarzającymi się kierunkami i barwami. Płaska  plama barwna o wyszukanym obrysie określa formę. Charakterystyczną dla gotyku dziedziną sztuki był witraż. Stanowił połączenie efektów  kolorystycznych ze świetlnymi, zgodnie z estetyką okresu głoszącą piękno blasku świata,  barwności i różnorodności doznań. Kompozycja obrazów jest statyczna, monumentalna w wyrazie. Wspaniała obserwacja proporcji i budowy  anatomicznej, silne zindywidualizowanie rysy twarzy świętych.

Zobacz obrazek Elffika