Przeczytaj wywiad z rzekotką drzewną, jak ukazał się w czasopiśmie „Wśród szuwarów”. Wykorzystując swoją

wiedzę na temat płazów, napisz list do dziennikarza prowadzącego wywiad, w którym wyjaśnisz mu jak oszukała go

rzekotka.

− Dzień dobry Pani Rzekotko!

− Witam, witam – rech, rech!

− Jak Pani czuje się na lądzie?

− Rech, rech... Na lądzie czuję się świetnie. Jestem dobrze przystosowana do życia w tym środowisku. Mam

przecież płuca, dzięki którym mogę oddychać powietrzem atmosferycznym.

− Gdzie Pani lubi najbardziej przebywać?

− Rech, rech... Najbardziej lubię chodzić po drzewach i krzewach. Na końcach palców mam specjalne przylgi,

które pozwalają mi przyczepiać się do gładkich powierzchni liści.

− Rzeczywiście, takie przylgi naprawdę pomagają. Co jeszcze Pani pomaga ?

− Rech, rech.... Jestem cała zieloniutka. Dzięki temu łatwo mogę schować się wśród liści i trudno mnie

zauważyć.

− Ma Pani rację. Długo musiałem Pani szukać wśród liści. Wie Pani co zobaczyłem najpierw?Oczy.

− Rech, rech... Tak, jak Pan słusznie zauważył mam piękne oczy. Mam też powieki, które chronią i nawilżają

oczy. Jestem po prostu wyjątkowa. Nie to, co inne płazy – one nie mają powiek. W ogóle to jestem

najpiękniejsza w okolicy. Prawda?

− Oczywiście, że tak. Ale chciałbym jeszcze zapytać o Pani skórę.

− Rech, rech... Moja skóra jest fantastyczna. Jest gruba, sucha i wytrzymała. Dzięki temu mogę bezpiecznie

chodzić po drzewach i nie obawiać się, że zadrapie mnie jakaś gałązka. Proszę spojrzeć, nie mam żadnej

ryski.

− Czy ma Pani dzieci?

− Rech, rech.... Mam i nie mam. My, rzekotki nie jesteśmy najlepszymi mamami. Niedawno złożyłam jaja

i nawet chętnie bym je Panu pokazała, ale niestety nie pamiętam gdzie. Musi się Pan rozejrzeć po okolicy.

Składam jaja na drzewie, przyklejając je od spodu liści. Potem już się nimi nie zajmuję. Za jakiś czas wylegną

się młode rzekotki i będą musiały radzić sobie same.

− Jak radzi sobie Pani zimą, kiedy na drzewach nie ma liści?

− Rech, rech.... Jestem zwierzęciem stałocieplnym, więc potrafię utrzymać stałą temperaturę ciała i zima mi nie

straszna. Zmieniam tylko kolor na brązowo-szary, żeby lepiej dopasować się do otoczenia, czyli do pni

i gałęzi drzew.

− Dziękuję za rozmowę i do zobaczenia

List

Szanowny Panie!

Z ogromną ciekawością przeczytałam/em pana wywiad z rzekotką Niestety, muszę Pana zasmucić, gdyż

rzekotka po prostu oszukała Pana w kilku kwestiach.

Po pierwsze,. Daje 50punktów ​