Słowianie to był lud koczowniczy (czyli nie zamieszkały stale) żył z polowania i zbierania owoców lasu. Na przełomach IV i V wieku przybyli na ziemie polskie z terenów dzisiejszej Ukrainy. Rozpoczęli uprawę roślin i wyparli plemiona germańskie wcześniej zamieszkałe na tych terenach. Słowianie najczęściej budowali się przy rzekach ze względów gospodarczych i także obronnych. Były dwie główne zabudowy jedna ulicówka: domostwa skupiały się przy jednej głównej ulicy i okolnice skupiające się wokół placu.
Na środku każdej chaty było palenisko.
Na przełomie VI–VII wieku słowianie dla obrony zaczęli budować grody otoczone palisadami. Najstarsza osoba z rodziny decydowała o jej losach. Słowianie wierzyli w wielu bogów, byli politeistami. Głównym był Swarożyc bóg słońca.
