Dzieci często są bohaterami literatury dla najmłodszych, jednak po ten motyw sięgają także autorzy dzieł przeznaczonych dla starszych, gdzie dziecko jest odbiciem prawdy o kondycji duchowej dorosłego, ukazując prawdę o naturze człowieka.
Argumenty:
I. Odwołanie do „Balladyny“ Juliusz Słowacki
- motyw dziecka, pojawia się dla podkreślenia zawiłości historii ale przede wszystkim odsłania mroki natury człowieka;
- w balladzie giną dzieci prawowitego króla Popiela z ręki jego brata, rządnego władzy.
II. Odwołanie do „Króla Olch“ Goethego
- chłopiec widzi więcej, a zwłaszcza to, czego nie chce oglądać dorosły - jego ojciec. Obdarzony jest wyjątkową głębią uczuć pozwalających na obcowanie z siłami nadprzyrodzonymi.
III. Odwołanie do II cz. „Dziadów“ Adama Mickiewicza
- motyw dziecka poeta wykorzystał dla ukazania stereotypu beztroskiego dzieciństwa, ale też wyjaśnił, że cierpienie jest nieodłącznym elementem ludzkiego losu.
- Rózia i Józio przeżyły sielskie, wolne od trosk dzieciństwo przez co nie mogą się dostać do nieba.
Zakończenie:
Dziecko bywa bohaterem literackim nie tylko w literaturze dla dzieci. Przedstawione utwory pokazują, że motyw ten artyści wykorzystują też w dziełach skierowanych do starszego czytelnika, gdzie motyw ten pełni określone funkcje.
