Do antyfrancuskiej koalicji przystąpiły Austria i Prusy. Pod Lipskiem (październik 1813) - podczas trzydniowej ,,bitwy narodów'', armia napoleońska została pobita (zadecydowała przewaga liczebna wojsk koalicji, która dysponowała 255 tysiącami żołnierzy przeciw 160 tysiącom żołnierzy napoleońskich).
Legiony Dąbrowskiego były wojskiem polskim, ale nie pod rozkazami państwa polskiego. Dlatego legioniści nie tylko walczyli przeciw zaborcom (Austriakom i Rosjanom ścierającym się z wojskami Republiki na froncie włoskim) u boku Francuzów, lecz byli angażowani również do działań, które nie miały nic wspólnego z polskimi interesami.
Organizacyjny wysiłek społeczeństwa i poświęcenie polskiego żołnierza opłacił się. W 1807 r. na mocy pokoju w Tylży kończącego wojnę Francji z Prusami i Rosją, powstało Księstwo Warszawskie. Obejmowało ono ziemie drugiego i trzeciego zaboru pruskiego. Na czele Księstwa stanął król saski Fryderyk August. Księstwo pozostawało u unii personalnej z Saksonią i w sojuszu z Francją. Wyraźnie nawiązywało do tradycji Polski niepodległej. Nawiązaniem do Konstytucji 3 maja było powierzenie władzy w Księstwie dynastii Wettynw z Saksonii. Chociaz konstytucja Księstwa naśladowała przede wszystkim wzorce francuskie, to jednak odzwierciedlała również polskie tradycje. W odróżnieniu od innych ,, napoleońskich '' konstytucji, konstytucja Księstwa ustanawiała na przykład dwuizbowy parlament - jak za czasów Rzeczypospolitej.
22 czerwca 1812 r. Napoleon ogłosił rozpoczęcie wojny z Rosją. Nazwał ją ,,drugą wojną polską''. Nazwa ta odzwierciedlała plany, jakie cesarz Francuzów żywił wobec Polski po ewentualnym pokonaniu Rosji. Miało zostać przywrócone niepodległe Królestwo Polskie złożone z ziem wszystkich trzech zaborów.
Wojna Napoleona z Rosją wzbudziła wielkie nadzieje Polaków. Na Rosję maszerowała licząca ponad 670 tysięcy żołnierzy napoleońska armia. Złożona była z kontyngentów pochodzących z całej podporządkowanej Napoleonowi Europy - od Portugalii po Polskę. U boku Napoleona maszerowało na Rosję 100 tysięcy polskich żołnierzy. Jako pierwsze do Moskwy wkraczały oddziały polskie.
Do antyfrancuskiej koalicji przystąpiły Austria i Prusy. Pod Lipskiem (październik 1813) - podczas trzydniowej ,,bitwy narodów'', armia napoleońska została pobita (zadecydowała przewaga liczebna wojsk koalicji, która dysponowała 255 tysiącami żołnierzy przeciw 160 tysiącom żołnierzy napoleońskich).
Legiony pod dowództwem Dąbrowskiego zaczęły tworzyć się w 1797 r. Legionowe znaki wojskowe i system organizacyjny odpowiadały polskiej tradycji wojskowej.
