Odpowiedź:
1. Utwór przedstawia postać realistyczną jednak odmiennie patrzącą na świat. Swoimi oczami widzi otaczającą go naturę, przyrodę i związane z nią zjawiska. Potrafi dosięgnąć, zaakceptować cud, którym jest życie oraz fakt, że mógł się narodzić. Dla niego świat jest piękny i niczego mu nie brakuje. To człowiek, który zamiast się zamartwiać, cieszy się swoim zwykłym i szczęśliwym dniem. Nienarzekając wykonuje z radością wykonuje swoje obowiązki. Nieskarzony złem tego świata, trwa pośród morza i natury.
2.
Podmiot liryczny nie widzi w swoim życiu wartości rzeczy materialnych. Dla niego piekno i skarb skrywa tylko natura. Współżyjąc z nią nie zaznał zadrości czy chciwości. Przyroda działa na niego jak lekarstwo, które koi jego ból i smutek. Dzięki niej potrafi akceptować samego siebie, co jest naważniejsze jak i natrudniejsze w życiu człowieka. Nie boi się tego kim jest oraz nie przeszył go nigdy z ból z powodu swojego istnienia.
