Odpowiedź:
a) Przyczyny Poznańskiego Czerwca były prozaiczne i typowo socjalne. To były złe warunki pracy, nieprawidłowo naliczany podatek akordowy czy problemy mieszkaniowe. W niewielkich mieszkaniach, na dwóch lub trzech pokojach, mieszkały wielopokoleniowe rodziny – opowiada Łukasz Jastrząb.
b) 28 cze 1956 – 30 cze 1956
c) Przeciw ludziom wołającym o chleb i wolność władza wysłała 359 czołgów i ponad 10 tysięcy żołnierzy, którzy wystrzelili około 180 tysięcy pocisków z broni ręcznej i maszynowej. W walkach zginęło około 60 osób, kilkaset zostało rannych. W komunistycznej Polsce o Poznańskim Czerwcu nie wolno było mówić.
d) Strajk rozpoczął się 28 czerwca po klęsce prób rozmów z władzami:
początkowo wysyłano do władz listy i petycje z żądaniami. Dyrekcja nie mogła podjąć takich decyzji, choć obiecywała pomoc
ostatecznie postanowiono wysłać do Warszawy delegację złożoną z delegatów robotników i dyrekcji. 25 czerwca podjęto rozmowy z ministrem przemysłu maszynowego. Uzyskano porozumienie
27 czerwca minister przybył do Poznania i wycofał się z porozumienia. Wykluczono robotników z rozmów. Przedstawicielstwo Centralnej Rady Związków Zawodowych zignorowało postulaty.
