Odpowiedź:
1. Komora fermentacyjna
2. Z reguły pojedyńcze
3. Dosc krótkie
więcej nie wiem
u ssaków z reguły pojedyncze, duże u zwierząt roślinożernych, zwłaszcza u koni, u których stanowi ogromną (obj. ok. 30 l) komorę fermentacyjną — miejsce rozkładu celulozy przez florę bakteryjną; jelito ślepe człowieka jest dość krótkie (7–8 cm) i zakończone (także u nielicznych ssaków) wyrostkiem robaczkowym.
Wyjaśnienie:
Jelito ślepe występuje również u ssaków, u których stanowi jednak część jelita grubego[1].
U człowieka jest to pierwszy odcinek jelita grubego. Jelito ślepe leży w prawej okolicy biodrowej. Jest ono od jelita cienkiego oddzielone tzw. zastawką krętniczo-kątniczą. Od jelita ślepego odchodzi wyrostek robaczkowy. Jelito ślepe przechodzi w okrężnicę wstępującą, która pod wątrobą zagina się i biegnie mniej więcej poziomo w stronę lewą (na ilustracji w prawo) jako okrężnica poprzeczna; ta z kolei w lewym podżebrzu, pod śledzioną, znowu się zagina i biegnie w dół jako okrężnica zstępująca. Wreszcie przechodzi w esicę. Jest unaczynione przez tętnicę krętniczo-okrężniczą odchodzącą od tętnicy krezkowej górnej.
Nazwą "ślepa kiszka" określa się potocznie (i błędnie) także wyrostek robaczkowy lub zapalenie wyrostka robaczkowego. Wynika to z faktu, iż w przeszłości sądzono, że proces chorobowy obejmował kątnicę i stan ten nazywano zapaleniem "ślepej kiszki".
