Odpowiedź :
Gitara klasyczna zbudowana jest z ósemkowatego korpusu (pudła rezonansowego), szyjki i kołków, na które naciąga się struny. Korpus robiony jest z różnych rodzajów drewna. W górnej płycie z wysokiej jakości świerku lub cedru znajduje się okrągły otwór rezonansowy, boki i spód robi się z gęstszych rodzajów drewna, jak różane lub klonowe. Szyjka pokryta jest hebanowym lub palisandrowym gryfem (zwanym chwytnią lub podstrunnicą) z nabitymi, metalowymi progami. Gitara klasyczna to instrument wyposażony w 6 strun, które pobudzane są palcami lub/i paznokciami grającego. Trzy struny wysokie (wiolinowe) zrobione są z nylonu, a trzy niskie (basowe) z metalowych nitek owiniętych na nylonowej podstawie.
Historia gitary rozpoczyna się na starożytnym Bliskim Wschodzie, gdzie ok. 4000 roku przed naszą erą pojawiły się przypominające ją szarpane instrumenty strunowe. Wśród Greków rozpowszechniona była kitara – instrument zawodowych muzyków i poetów. W średniowieczu i renesansie równolegle istniały gitary trzy-, cztero- i pięciostrunowe, które naprzemiennie zyskiwały lub traciły na popularności. Duży wpływ na rozwój gitary miały także instrumenty arabskie. Ośrodkiem rozwoju budownictwa i wykonawstwa gitarowego w XVII stuleciu były Włochy, a Hiszpania stała się nim dopiero pod koniec XVIII wieku.
Mam nadzieje że pomogłam
Historia gitary rozpoczyna się na starożytnym Bliskim Wschodzie, gdzie ok. 4000 roku przed naszą erą pojawiły się przypominające ją szarpane instrumenty strunowe. Wśród Greków rozpowszechniona była kitara – instrument zawodowych muzyków i poetów. W średniowieczu i renesansie równolegle istniały gitary trzy-, cztero- i pięciostrunowe, które naprzemiennie zyskiwały lub traciły na popularności. Duży wpływ na rozwój gitary miały także instrumenty arabskie. Ośrodkiem rozwoju budownictwa i wykonawstwa gitarowego w XVII stuleciu były Włochy, a Hiszpania stała się nim dopiero pod koniec XVIII wieku.
Mam nadzieje że pomogłam