Ania to szczupła, dość wysoka dziewczynka. Jej znakiem rozpoznawczym były dwa czerwone jak ogień warkocze i blada cera z licznymi piegami. Miała drobną twarz i wystający, nieco spiczasty podbródek. Uroku dodawały jej duże szarozielone oczy. Na początku ubrana była w brzydkie i skromne suknie. Ania wyrosłą na wysoką i zgrabną dziewczynę. Włosy nabrały kasztanowego odcienia, a znienawidzone piegi zbladły. Ubierała się skromnie, ale elegancko, wyróżniając się spośród grona koleżanek niepospolitą urodą oraz wdziękiem.
Ania miała niezwykły charakter i niepospolite wnętrze. Uwielbiała marzyć, miała bujną wyobraźnię. Wyobrażała sobie różne rzeczy. Twierdziła, że wszystko, co jest wokół niej, jest piękne, zwłaszcza przyroda. Bogata wyobraźnia pomagała przetrwać Ani trudne chwile, ale bywała też powodem roztargnienia, a w efekcie wielu błędów i pomyłek. Roztrzepana na co dzień, potrafiła zachować zimną krew w naprawdę poważnych sytuacjach, na przykład gdy trzeba było zająć się chorą siostrą Diany.
