Na podstawie poniższego tekstu i własnej wiedzy podaj trzy cechy różniące cyklon tropikalny i tornado uwzględniając: rejony (miejsca) powstawania tych zjawisk, wielkość oraz czas trwania. Wskaż główny czynnik powodujący ogromne zniszczenia oraz śmierć ludzi na obszarze dotkniętym cyklonem tropikalnym.

24 października 1998 r. na Morzu Karaibskim utworzył się potężny cyklon tropikalny. W krótkim czasie osiągnął prędkość ponad 250 km/h. Był to jeden z najsilniejszych huraganów, który pojawił się u wybrzeży Nikaragui, Hondurasu i Gwatemali w XX wieku. Niskie ciśnienie i wicher spiętrzyły fale na wysokość powyżej 5,5 metrów. Ogromne masy wody wlały się na wybrzeża, powodując śmierć tysięcy ludzi i niszcząc wszystko na swej drodze. Na lądzie prędkość huraganu spadła poniżej 200 km/h. Ulewne deszcze (w niektórych rejonach spadło około 500 mm) spowodowały gwałtowne powodzie oraz lawiny błotne, których tysiące ton, spływając po stokach gór, zalewały osiedla, drogi i nieliczne autostrady. Odpływ wody był niemożliwy ze względu na ogromne fale morskie, które wdzierały się w głąb lądu. W dniu 27 października huragan wiał z mniejszą siłą i zmienił się w tropikalną burzę. Ulewne deszcze sprawiły, iż masy wody spływające z gór Nikaragui, żłobiły koryta, jak prawdziwe rzeki i niszczyły plantacje bawełny i kawy. Następnego dnia 28 października huragan ponownie zabrał życie tysiącom ludzi. Ginęli oni w ogromnej masie wody i szlamu, który wylewał się z pękniętego krateru wygasłego wulkanu Casitas w pobliżu miasta Poseltoga. Gdy woda trzy dni później dotarła do Tegucigalpy, miasto zostało odcięte od świata. Przestały działać telefony, a wezbrana rzeka zalała biurowce na przedmieściach miasta do wysokości pierwszego piętra. W kilka dni później, gdy huragan osłabł i zmalał, nad Tegucigalpą zaświeciło słońce.