Odpowiedź :
Odpowiedź:
Na przestrzenne zróżnicowanie upraw wpłynęło wiele czynników. Należą do nich czynniki:
klimatyczne, zwane również meteorologicznymi, a więc: promieniowanie słoneczne, temperatura, opad wraz z osadami atmosferycznymi, masy powietrza i ich przemieszczanie, rodzaje i siła wiatru;
glebowe, czyli edaficzne, należą do nich: właściwości fizyczne, chemiczne oraz biologiczne gleby;
topograficzne, z uwzględnieniem przede wszystkim wysokości nad poziomem morza, rzeźby powierzchni terenu oraz występowanie skłonów i wystaw;
biotyczne, a więc występowanie świata zwierzęcego i roślinnego;
antropogeniczne, do których zalicza się oddziaływanie człowieka na florę oraz pozostałe elementy środowiska przyrodniczego.
Promieniowanie słoneczne to czynnik ekologiczny, znacząco wpływający na warunki bytowania roślin zielonych. Bezpośrednio oddziałuje na wykształcenie się substancji organicznej, jest podstawowym źródłem energii w procesie fotosyntezy.
Temperatura jest czynnikiem wpływającym na warunki życia flory, rodzaj roślinności spotykanej na określonym terenie. W naszych szerokościach geograficznych dogodne do uprawy są rośliny, których wymagania cieplne zawierają się w przedziale wartości temperatur, spotykanych u nas podczas okresu wegetacyjnego, - czyli rośliny jednoroczne jare, oraz te, którym nie przeszkadzają w wegetacji okresy niskich wartości temperatur, przeczekają one ten okres w stanie anabiozy - są to rośliny jednoroczne ozime oraz zimujące jak również rośliny wieloletnie.
Woda stanowi główny składnik organizmu roślinnego jak również środowisko wszystkich procesów fizjologicznych a więc jest podstawowym czynnikiem warunkującym rozwój roślin. Z pobieranej przez rośliny w czasie jej życia wody tylko 0,5% to składowa substancji organicznych, które budują organizm roślinny, za to aż 99,5% roślina oddaje do świata ja otaczającego poprzez transpirację.
Powietrze atmosferyczne i glebowe jest istotnym czynnikiem ekologicznym, stanowi źródło tlenu niezbędnego w procesie oddychania dla roślin. Rola dwutlenku węgla również jest znaczna, stanowi ona składnik wpływający na stworzenie dogodnych warunków życia i wzrostu dla roślin autotroficznych, a jego zawartość w glebie warunkuje dogodny rozwój i rozmnażanie się mikroflory anaerobowej.
Wiatr wpływa przede wszystkim na tempo transpiracji u roślin. Działa tym samym wysuszając rośliny, zwłaszcza, gdy panują temperatury szkodliwe dla ich wegetacji - zbliżone do ekstremalnych dla danego rodzaju roślin. W niektórych przypadkach wiatr jest niezastąpiony przy wydawaniu owoców oraz nasion a także w ich przenoszeniu na znaczne odległości.
Pokrywa glebowa stanowi podłoże dla życia i rozwoju wszystkich roślin uprawnych. Stanowi środowisko bogate w wodę, składniki pokarmowe, tlen, będące składnikami niezbędnymi do prawidłowego rozwoju. Właściwości chemiczne określają zasobność gleby poprzez odpowiednią zawartość łatwych do przyswojenia makro- i mikroelementów, odczyn pokrywy glebowej, występowanie odpowiedniej ilości związków próchniczych jak również pewna ilość wolnych jonów żelaza i glinu, będących szkodliwymi dla prawidłowego rozwoju roślin.
Czynniki topograficzne poprzez wysokość nad poziomem morza, rzeźbę terenu oraz stopień nachylenia określonych partii terenu mają również niebagatelny wpływ na kształtowanie siedlisk dla roślin. Hipsometria wpływa na zróżnicowanie warunków termicznych oraz konsekwentnie na stopień wilgotności względnej mas powietrza, sumę opadów, prędkość i kierunek wiatru.
Wyjaśnienie: