Odpowiedź:
Po zakończeniu wojny o niepodległość Stanów Zjednoczonych pojawiła się potrzeba realnego zjednoczenia poszczególnych stanów w jednolite państwo. Dotychczas każdy z nich prowadził oddzielną politykę gospodarczą, finansową oraz celną. Federalna Konwencja Konstytucyjna, która zebrała się w Filadelfii za podstawowe zadanie przyjęła określenie podstaw ustrojowych nowego państwa. Opracowała ona pod przewodnictwem George'a Washingtona (1732-1799) drugą na świecie (po korsykańskiej z 1755 roku) konstytucję, czyli ustawę zasadniczą, w której określono podstawy prawno-ustrojowego systemu państwa.
Uchwalona 17 września 1787 roku Konstytucja Stanów Zjednoczonych Ameryki Północnej weszła w życie po zatwierdzeniu jej przez każdy z 13 stanów 4 marca 1789 roku, zastępując tym samym artykuły konfederacji i wieczystej unii.
Jedną z cech charakterystycznych systemu ustrojowego Stanów Zjednoczonych był dokładny podział kompetencji pomiędzy władzą stanową a federalną, czyli centralną. Każdy ze stanów zachował własne konstytucje i ordynacje wyborcze do zgromadzeń stanowych oraz własny skarb, administrację i policję. Owe konstytucje stanowe określały kto jest wolny i komu przysługują pełne prawa polityczne. Władze federalne natomiast podejmowały decyzje w kwestii polityki zagranicznej, ceł, waluty, podatków i armii oraz sprawowały kontrolę nad sądownictwem.
Centralną władzą ustawodawczą miał być dwuizbowy Kongres, składający się z Senatu i Izby Reprezentantów. Władzę wykonawczą powierzono prezydentowi, wybieranemu na czteroletnie kadencje w dwustopniowych wyborach. Dano mu szeroki zakres władzy: powoływanie i odwoływanie ministrów, zwierzchnictwo nad armią. Mógł też nominować wyższych urzędników, oficerów oraz sędziów federalnych.
Znaczną rolę odgrywał też Sąd Najwyższy, w którym zasiadali sędziowie, których mianowano dożywotnio. Orzekał on o zgodności ustanowionego prawa z Konstytucją oraz rozstrzygał konflikty między poszczególnymi organami władzy, dzięki czemu mógł on również kontrolować prezydenta.
Analizując zarówno Konstytucję Stanów Zjednoczonych, jak i wcześniejszą Deklarację Niepodległości, jasno widać, że „ojcowie założyciele”, czyli Benjamin Franklin (1706-1790), Thomas Jefferson (1743-1826), Samuel Adams (1722-1803) czy George Washington (1732-1799) znajdowali się pod sporym wpływem idei wczesnego Oświecenia angielskiego. Widać to między innymi w ich zainteresowaniu filozofią polityczną Johna Locke'a (1632-1704), czy teorią „naturalnych praw obywatelskich” i umowy społecznej, jako źródła władzy.
Wyjaśnienie:
ok