Odpowiedź :
Ocenić sytuację – co się stało, czy jestem w stanie pomóc, czy pomoc drugiej osobie nie stwarza dla mnie zagrożenia; w przypadku stwierdzenia, że pomoc
drugiej osobie może stanowić bezpośrednie niebezpieczeństwo dla mnie lub innej osoby dzwonimy po odpowiednie służby – to już jest pomoc;
Nawiązać kontakt werbalny z poszkodowanym – w przypadku braku kontaktu stwierdzamy brak przytomności u poszkodowanego.
Udrożnić drogi oddechowe – w tym celu należy jedną dłoń położyć na czoło a dwa palce drugiej ręki położyć na podbródek poszkodowanego, a
następnieodchylić lekko głowę do tyłu. W przypadku, gdy poszkodowany ma zapiętą koszulę lub założony krawat – koszulę należy rozpiąć, a krawat zdjąć z szyi.
Ocenić czynności życiowe – należy pochylić się nad poszkodowanym układając własny policzek nad usta i nos poszkodowanego i za pomocą 3 zmysłów (czucie, słuch, obserwując klatkę piersiową) przez 10 sekund ocenić czynności życiowe. W przypadku wystąpienia 2-3 oddechów stwierdzamy iż czynności życiowe są w normie. W przypadku braku podejrzenia urazu kręgosłupa, poszkodowanego układamy w pozycji bezpiecznej; w przypadku podejrzenia urazu kręgosłupa nie zmieniamy pozycji poszkodowanego, póki nie jest bezpośrednio zagrożone jego życie.
Zapewnić pomoc drugiej osoby – może być ona przydatna podczas udzielania pierwszej pomocy, kontaktu ze służbami ratunkowymi, zmiany osoby wykonującej czynności resuscytacyjno krążeniowo-oddechowe. W celu zapewnienia sobie wsparcia dodatkowej osoby należy zwrócić się bezpośrednio do niej: Pan/Pani w czarnym płaszczu, Pan/Pani w czerwonych okularach, czy może mi Pan/Pani pomóc?
Wezwanej osobie nakazać wykonać telefon pod numer 112/999 (Pogotowie ratunkowe) mówiąc: Proszę zadzwonić pod numer 112/999, powiedzieć, że jesteśmy na Starym Rynku przy ratuszu, poszkodowany w wieku 50 lat jest przytomny, oddycha, posiada następujące urazy: … Czy zrozumiał(a) Pan/Pani? Jak się Pan/Pani dodzwoni, proszę mi o tym powiedzieć.
Brak czynności życiowych – w przypadku nie stwierdzenia oddechu lub stwierdzenia, że oddech jest nierównomierny należy przystąpić do czynności resuscytacyjnych. W tym celu rozpinamy/ściągamy ubranie z poszkodowanego, przykładamy wyprostowane w przedramieniu ręce, splecione ze sobą dłonie do klatki piersiowej poszkodowanego i wykonujemy 30 ucisków oraz 2 wdechy (u osób dorosłych). Głębokość ucisków wynosi 1/3 wymiaru przednio-tylnego klatki piersiowej (1/3 grubości ciała poszkodowanego), częstość ucisków wynosi (100-120/minutę).
Wyjaśnienie: