Wasal – zazwyczaj był nim rycerz bądź osoba duchowna, która otrzymała od władcy jakąś część posiadanych ziemi. W ten sposób chciał zdobyć jego przychylność. W zamian za otrzymane tereny wasal musiał udzielać wsparcia zbrojnego, a także służyć radą swojemu królowi. Każdy z nich miał swoich ludzi, którzy byli mu podporządkowani, jednak więzi pomiędzy nimi a władcą nie były zbyt silne, a każdy podwładny miał służyć jedynie swojemu seniorowi. Na skutek tego w Europie Zachodniej zaczęła obowiązywać zasada mówiąca o tym, że „wasal mego wasala nie jest moim wasalem”.
System feudalny – był to system społeczny określający zależności pomiędzy wasalami a ich zwierzchnikami. Jego nazwa bierze się z łacińskiego feudum, co oznacza lenno. Według zasad obowiązujących w tym systemie lenno w postaci ziemi przekazywane było podczas ceremonii – hołdu lennego. Symbolem nadania ziemi była wówczas chorągiew, włócznia oraz dokument to potwierdzający.
Stan – to grupa społeczna posiadająca własne prawa i przywileje. W Europie istniały cztery takie grupy, tworzące tzw. drabinę feudalną. Były to:
- rycerstwo,
- duchowieństwo
- mieszczaństwo,
- chłopi.
