Odpowiedź:
Epitety:
ozłocona ziemia
krople dżdżyste
wielkie, jasne, okrągłe traw przekosy
kędziory snopów
długim warkoczem
niezmierne słońce
Porównania:
krople dżdżyste jak grady ziarniste
chmura za słońcem leci jak gdyby je pochwycić chciała przed zachodem
lecą traw przekosy jako garściami wyrywane włosy
wicher trzeci wdarł się z roli jak słup czarnoziemu
wicher jak ruchoma piramida toczy
deszcz pluszczy jak z sita
krople zlały się razem, to jak proste struny
Ożywienia, animizacje:
Ziemia świeci ponuro, żółtawo-czerwona
chmura wyławia resztki światła
kilka wichrów, jeden za drugim lecą
pryskają gałęzie
wichry zwarły się, porwały się, wpoły borykają się
wicher łbem grunt wierci
piasek sypie
wydma roztwiera się
otrębuje burzę
wichry uderzyły
rykły pioruny
krople buchają
zakryły się niebiosa i ziemia
noc z burzą zaciemnia
widnokrąg pęka
anioł burzy rozświeci twarz
deszcz szumi
Uosobienia, personifikacje:
wiatry wyją, upadają na rolę, tarzają się, ryją, rwą skiby
piasek sypie gwiazdom w oczy
wichry ryknęły
grom zaśnie, wzbudzi się, ryknie
Onomatopeje, dźwiękonaśladowca:
prześwisnęło
świszczą
pluszczy
szumi
Wyjaśnienie:
Środki poetyckie wzbogacają utwór. Sprawiają , ze jest on bardziej plastyczny. Dzięki ich zastosowaniu odbiorca otwiera się na utwór tzn pobudzona zostaje jego wyobraźnia. Utwór bogaty w środki poetyckie pobudza nasze zmysły i tak dzięki wyrazom dźwiękonaśladowczy pobudzony zostaje zmysł słuchu.
