Odpowiedź:
Przyczyny:
Możni polscy i ruscy starali się podporządkować sobie także miejscową ludność zamieszkującą obszary województw: kijowskiego, Bracławskiego, wołyńskiego i czernichowskiego (od 1635), z której część służyła jako tak zwani Kozacy rejestrowi, a których szlachta chciała sobie podporządkować jako tanią siłę roboczą. Nałożyły się na to zatargi osobiste pomiędzy magnatami i lokalnymi szlachcicami (na przykład w powstaniach Kosińskiego, Nalewajki i Chmielnickiego), które w efekcie doprowadziły do kilku wojen domowych w Rzeczypospolitej Obojga Narodów, szczególnie intensywnych w pierwszej połowie XVII wieku.
Innymi przyczynami powstań były ograniczenia kozackich swobód, zmniejszanie rejestru kozackiego (Kozacy rejestrowi) i zakaz samowolnych wypraw nad Morze Czarne (tak zwanych Chadzek ), zakłócających stosunki polsko-osmańskie. Insurekcje przeradzały się często w powstania ludowe w obronie religii prawosławnej, skierowane także przeciwko starostom ograniczającym wolności kozackie[4].
Skutki:
Znaczne połacie Rzeczypospolitej zostały splądrowane i zniszczone w wyniku działań wojennych. Ludność zaczęła przenosić się na tereny bardziej spokojne, co doprowadziło do wyludnienia sporych obszarów. Powstania kozackie i późniejsza powszechna anarchia kozacka na Naddnieprzu spowodowały także, że ludność ruska Kresów Wschodnich I Rzeczypospolitej coraz chętniej ciążyła zarówno ku zachodowi, jak i wschodowi.
W wyniku destabilizacji wschodnich Kresów, spowodowanych ciągłymi walkami na terytorium Ukrainy naddnieprzańskiej, osłabła potęga militarna Rzeczypospolitej. Ułatwiło to ekspansję sąsiadów na jej terytorium w drugiej połowie XVII wieku (wojny z Rosją, Szwecją, Imperium Osmańskim) i stało się jedną z wielu przyczyn słabości państwa w wieku następnym.
Wyjaśnienie:
