Odpowiedź:
Staś Tarkowski to czternastoletni chłopiec. Urodził się i wychował w Port Saidzie i z tego powodu nazywany był „dzieckiem pustyni”. Ojciec jego, Władysław Tarkowski pracował przy budowie kanału Sueskiego, z pochodzenia był Polakiem, dlatego Stasia z ojczyzną łączyły bardzo silne więzy. Matka Francuzka zmarła zaraz po jego urodzeniu, więc chłopiec wychowywał się pod opieką ojca
. Staś był bardzo zdolnym uczniem. Świetnie znał się na geografii, która bardzo przydała mu się w czasie podróży. Chodził do angielskiej szkoły gdzie doskonalił język. Ojciec, prawdziwy Polak dbał o to by syn także znał jego ojczystą mowę. Poza tym chłopiec biegle mówił po francusku. Potrafił też porozumieć się w języku arabskim i ki-swahili.
Po ukończeniu szkół w Egipcie wstąpił na politechnikę w Zurychu, po czym uzyskawszy dyplom, pracował przy robotach tunelowych w Szwajcarii. Chłopiec odziedziczył po ojcu odwagę i zaradność. Był bardzo odpowiedzialny. Nawet w najtrudniejszych sytuacjach nie załamywał się. Zawsze miał nadzieję na lepsze jutro. Wiele razy dowiódł, że jest prawdziwym bohaterem: opiekował się Nel jak dorosły mężczyzna. Podczas wędrówki zawsze podejmował dojrzałe i mądre decyzje. Kiedy stanął przed obliczem Mahdiego odważnie nie wyrzekł się wiary chrześcijańskiej, choć mógł przypłacić to własnym życiem. Postąpił wtedy z wielką godnością. Udowodnił, że jest prawdziwym Polakiem. W trakcie podróży Staś stanął przed trudnym zadaniem Musiał zabić znienawidzonych porywaczy by uratować siebie i swoją małą towarzyszkę. Był przekonany, że nie ma innej drogi ocalenia, mimo to później dręczyły go ogromne wyrzuty sumienia.
SORCIA ŻE SIE TAK ROZPISAŁAM
