Odpowiedź:
W Polsce pierwsze nabożeństwo majowe wprowadzili jezuici w Tarnopolu (1838), misjonarze w Warszawie w kościele Św. ... Wincenty Buczyński (jezuita) wydał we Lwowie pierwszą książeczkę o nabożeństwach majowych (1839). W dziesięć lat potem podobną broszurę wydano we Wrocławiu w roku 1850.
Odpowiedź:
Historia Apelu Jasnogórskiego bierze swój początek od wspólnot Sodalicji Mariańskich, której członkowie odczuwali potrzebę systematycznej modlitwy za przyczyną swojej patronki Matki Bożej[1]. Warto dodać, że bp przemyski Józef Sebastian Pelczar zarządził 21 maja 1910 na godz. 21:00, aby w całej diecezji biły przez kwadrans dzwony na znak duchowego trwania z Matką Bożą w przededniu rekoronacji Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej[1]. Następnie 4 listopada 1918 żołnierze 22 Pułku Piechoty, pod dowództwem podporucznika Artura Wiśniewskiego, którzy wyzwolili Jasną Górę spod austriackiego zaborcy, stanęli o 21:15 przed Cudownym Obrazem, aby w modlitwie podziękować za odzyskanie niepodległości[1].
W czasie II wojny światowej idea systematycznej modlitwy szerzyła się w Warszawie za przyczyną pallotyna ks. Leona Cieślaka, który w tajnych grupach młodzieży akademickiej oraz wśród członków Sodalicji Mariańskiej polecał modlitwę o godz. 21:00 do Matki Bożej Częstochowskiej – Królowej Polski[1]. Podobne praktyki polecał również jezuita ks. Aleksander Kisiel na warszawskim Mokotowie w tzw. „Raporcie rycerskim”, przypominającym dzisiejszą formułę Apelu Jasnogórskiego[1]. Do szerzenia tej praktyki zachęcano poprzez druk i rozprowadzanie obrazków z wizerunkiem Matki Bożej Częstochowskiej (około milion sztuk), gdzie na odwrocie można było odczytać wezwanie: „Apel jasnogórski o 9 wieczór. Matko Najświętsza, jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam”[1]. Z upływem czasu ks. Kisiel zmienił nazwę „Raportu rycerskiego” na „Apel Jasnogórski”[1]. Systematyczna modlitwa trwania przy Matce Bożej szerzyła się również w środowiskach więźniów obozów koncentracyjnych. Ks. Stefan Wincenty Frelichowski, późniejszy błogosławiony, więzień obozu w Dachau w 1942 utworzył grupę modlitewną, która o 21:00 stawała do modlitewnego czuwania w duchowej więzi z Matką Bożą[1]. Niektóre źródła, za prekursora modlitwy Apelu Jasnogórskiego podają kapitana pilota Władysława Polesińskiego, uczestnika kampanii wrześniowej.
Wyjaśnienie:
