Reformacja [łac. reformatio – „przekształcenie”] to ruch religijno-społeczny w chrześcijaństwie w XVI w., który doprowadził do rozłamu w Kościele zachodnim i powstania protestantyzmu. Reformacja została zapoczątkowana wystąpieniem niemieckiego zakonnika Marcina Lutra. W 1517 r. ogłosił on w Wittenberdze 95 tez, krytykujących m.in. „sprzedawanie” odpustów na rzecz budowy bazyliki Świętego Piotra. Stolica Apostolska, po szczegółowym rozpatrzeniu jego tez, zażądała odwołania części, które zawierały błędne nauczanie. Luter nie tylko tego nie uczynił, ale widząc swoją wzrastającą popularność w Niemczech, a zwłaszcza poparcie niektórych książąt niemieckich, wymówił posłuszeństwo papieżowi i zaczął wprowadzać zmiany w prawdach wiary i liturgii. Z tego powodu Stolica Apostolska zmuszona była potępić jego działalność i wyłączyć go z Kościoła (ekskomunikować). Celem reformacji miała być moralna i teologiczna odnowa Kościoła przez powrót do Biblii i nauk głoszonych przez pierwotny Kościół. Marcin Luter podkreślał rolę Pisma Świętego w życiu duchowym, ale odrzucał jednocześnie Tradycję, która pozwala właściwie tłumaczyć sens słów zawartych w Biblii. Występował przeciw celibatowi i życiu zakonnemu; uznawał tylko 2 sakramenty (chrzest i Eucharystię, chociaż nie w rozumieniu katolickim). Za przykładem Lutra poszło też wielu innych reformatorów (Kalwin, Zwingli), którzy zakładali własne wyznania. Reformacja objęła swym zasięgiem Niemcy, Anglię, Szkocję, Szwajcarię, Niderlandy, kraje skandynawskie i bałtyckie oraz częściowo Czechy, Francję, Polskę i Węgry.






1.Co było przyczyną reformacji?


2.Jaki cel miała reformacja?


3.Jakie były konsekwencje reformacji?


4. Kto jest uznawany za prekursora reformacji?
Pomocy mam na dzisiaj