Odpowiedź: pewnego dnia zdarzyło mi się coś zawstydzającego. Gdy poszedłem do szkoły czułem jakby wszyscy się na mnie patrzyli jakby wiedzieli co się stało ale nikomu nie mówiłem nikomu oprócz najlepszemu przyjacielowi Maćkowi a on nigdy by nie zdradził mojego sekretu tak samo jak ja jego. Mijały dni, tygodnie, aż nagle minął miesiąc ale nic się nie zmieniło każdy się na mnie patrzył i czasami słyszałem jakby ktoś o mnie plotkował to było strasznie irytujące i coraz bardziej się denerwowałem. Gdy się pytałem o co chodzi każdy reagował śmiechem i szybko odchodził. Czułem się samotny jakbym utknął gdzieś na jakieś wyspie i był tam jedyną żyjącą osobą. Aż nagle przyszło mi do głowy że, muszę się zapytać Maćka czy coś o tym wie gdy do niego podszedłem i się o to zapytałem odpowiedział tak :
-no stary jak nie wiesz no dobra przepraszam ale się wygadałem i powiedziałem o tym Kamilowi.
-gotował się we mnie olbrzymi gniew, nienawiść, poczucie upokorzenie więc z krzykiem odpowiedziałem
Jak mogłeś się wygadać obiecałeś że NIC nie powiesz ufałem ci a ty mi robisz takie coś każdy się teraz ze mnie śmieje to nie jest miłe uczucie Maciek!
-nie trzeba od razu tak krzyczeć przecież to nic takiego
-nic takiego !? nic takiego!? każdy mnie obgaduje i się ze mnie śmieje to koniec naszej przyjaźni Maciek nie mogę uwierzyć że tak mnie mogłeś upokorzyć a ja ci tak ufałem... już nigdy się do mnie nie odzywaj
mim zdaniem jest ok :>
Wyjaśnienie:
