Odpowiedź:
Schizma wschodnia - przyczyny
Najistotniejszą przyczyną rozłamu była walka o dominację, ale pomiędzy Kościołami istniały także poważne różnice ideologiczne, np. różnice religijne polegające na różnej liczbie sakramentów, podejściu do używania chleba podczas liturgii, kwestii czyśćca, celibatu księży, postu, organizacyjne (Zachód głosił prymat papieża, a Wschód - współpracę biskupstw). Patriarchowie konstantynopolitańscy nie chcieli podporządkować się papiestwu, zarzucali Zachodowi odejście od czystości kultu.
Skutki schizmy wschodniej
Nikt nie zdawał sobie chyba wówczas sprawy jak trwałe następstwa przyniesie to lokalne, w gruncie rzeczy, nieporozumienie. Przecież już wcześniej dochodziło do konfliktów między Rzymem i Konstantynopolem, chociażby za czasów patriarchy Focjusza, który w roku 867 doprowadził do otwartego rozłamu w kościele. Jednak cesarz Bazyli I unormował stosunki z papiestwem. Wydawało się, że tym razem może być podobnie, że prędzej czy później konflikt zostanie zażegnany. Tak się jednak nie stało. Zniszczona została jedność kościoła, a skutki schizmy wschodniej trwają do dziś. Przez kolejne stulecia nie udało się przezwyciężyć podziału na prawosławie i katolicyzm i przywrócić jedności chrześcijaństwu.
Zerwanie jedności spowodowało, że istniejące już wcześniej różnice między kościołem wschodnim i zachodnim nie tylko się utrwaliły ale i pogłębiły.
Wyjaśnienie:
