Odpowiedź:
Wyjaśnienie:
Saul był prostym człowiekiem zanim Samuel, prorok Boży, nie namaścił go na pierwszego króla Izraela. Razem z wojskiem walczył z wrogą armią Filistynów. Lecz Panu nie odpowiadało że Saul zamiast zabić bydło wrogów, zabrał je do Izraela. Później dręczony przez złe duchy postanowił znaleźć kogoś kto zaspokoi jego ducha. Wreszcie znalazł tego młodzieńca- młodego Dawida, najmłodszego syna Jesego. Dawid został namaszczony na następnego króla, lecz Saul tego nie wiedział a muzyka Dawida bardzo koiła jego duszę. Pewnego dnia wrogie wojska stanęły przed wojskiem Saula. Nagle dowódca pokazał im Goliata Olbrzyma z Gat. Wojsko strasznie się zlękło, więc król postawił nagrodę. Wtedy Dawid spróbował stanąć przed królem. Saul go nie rozpoznał więc po pełnej wiary mowie Dawida, pozwolił mu walczyć z potworem. Dawid wziął swą procę wymierzył i trafił olbrzyma w czoło. Po tym wydarzeniu cała chwała przelała się z Saula na Dawida. Po wielu latach Saul umarł a królem został Dawid. Jego syn Salomon był królem po nim i jako pierwszy z królów zbudował świątynie, po której została teraz tylko ściana płaczu. Pan dał mu mądrość bo tylko o to poprosił. Lecz mądrość Salomona rozniosła się do krajów pogańskich. Salomon ożenił się z pogańskimi księżniczkami, i jak mówią przysłowia: ,, Od mądrości do głupoty"
