Pierwsze stworzenia człekokształtne zjawiły się już pięć- sześć milionów lat wstecz. Przypominały one małpy, ale budowa ciała oraz zachowanie przywodziły na myśl istoty ludzkie. Były to tak zwane "Australopiteki". Wraz z upływem czasu zauważyć można pewne modyfikacje w powierzchowności i sposobie zachowania. Zjawił się człowiek wyprostowany. Zdolny był on wykonywać nieskomplikowane narzędzia, budować prymitywne domy, jak również posługiwać się ogniem wywołanym przez pioruny. Ludzie poczęli bytować w grupach. Mężczyźni chodzili na polowania, na których używali maczug, zaś w czasach późniejszych wykorzystywali dzidy. Kobiety zajmowały się zbieraniem leśnych owoców, korzeni roślin, ptasich jaj. Kolebkę stanowi kontynent afrykański. Na kontynencie afrykańskim zjawił się również "Homo erectus". Na kontynencie europejskim, z kolei, bytował gatunek hominida określany mianem człowieka neandertalskiego. Istniał w sporych grupach rodzinnych. Parał się zbieractwem oraz myślistwem. Do nagrobków składał żywność oraz narzędzia, co umożliwiało prowadzenie spekulacji, iż wierzył w życie pozagrobowe. Istniejący na kontynencie europejskim zimny klimat wymusił na neandertalczykach przeniesienie się w bardziej ciepłe i sprzyjające regiony.
