Odpowiedź:
Wiesława Szymborska w swoim wierszu Atlantyda odnosi się do mitycznej krainy, którą rzekomo pochłonęły morskie fale po serii trzęsień ziemi. Poetka już w pierwszych wersach zwraca uwagę na hipotetyczność istnienia kolebki rzekomo najinteligentniejszej cywilizacji w dziejach ludzkości
