Odpowiedź :
Renesans – epoka w historii kultury europejskiej, obejmująca przede wszystkim XVI wiek, określany często jako „odrodzenie sztuk i nauk” oraz koncepcja historiozoficzna odnosząca się do historii kultury włoskiej od Dantego do roku 1520.
Humanizm – nurt filozoficzny lub światopogląd oparty na racjonalnym myśleniu, który wyraża się troską o potrzeby, szczęście, godność i swobodny rozwój człowieka w jego środowiskach: społecznym i naturalnym.
Reformacja – ruch religijno-polityczno-społeczny zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku, mający na celu odnowę chrześcijaństwa. Był reakcją na negatywne zjawiska, które miały miejsce w katolickiej hierarchii kościelnej, a także stanowił opozycję do katolickiej doktryny dogmatycznej.
Kontrreformacja – ruch w Kościele katolickim zapoczątkowany soborem trydenckim, a zakończony wraz z wojną trzydziestoletnią, zmierzający do uzdrowienia stosunków w Kościele, będący odpowiedzią na reformację.
Konkwistadorzy - w XVI w. śmiali żeglarze i zdobywcy, często poszukujący przygód i bogactw awanturnicy, którzy w służbie Hiszpanii i Portugalii dokonywali podbojów nowo odkrytych terenów Ameryki; do najsłynniejszych należeli: Pedro Cabrak, który zapoczątkował podbój Brazylii, Hernan Cortés , który podbił Meksyk, i Francisco Pizzaro - zdobywca Peru; konkwistadorzy stosowali wobec podbitych ludów bezwzględny terror, który doprowadził do wytępienia wielu plemion i zniszczenia cywilizacji Azteków w Meksyku i Inków w Peru.
Attyka – górny element elewacji budynku w postaci ścianki, balustrady lub rzędu sterczyn, osłaniający dach. Pełni dwojaką funkcję: estetyczną jako architektoniczny element dekoracyjny oraz użytkowo-konstrukcyjną jako zabezpieczenie sąsiednich budynków przed przeniesieniem się ognia w przypadku pożaru.
Arkady to element architektoniczny, składający się z dwóch podpór, połączonych u góry łukiem. Arkady najczęściej układane są w rzędy, tworząc długie ciągi.
Anglikanizm – jedna z gałęzi chrześcijaństwa, która powstała w Anglii w XVI wieku. Anglikanizm związany jest z tradycją protestancką, jednak w dużym stopniu zachował także teologiczną więź z katolicyzmem.
Kalwinizm, – jeden z czołowych nurtów protestantyzmu, obok luteranizmu. Jednocześnie doktryna teologiczna i konfesja. Powstał w toku XVI-wiecznej Reformacji.
Luteranizm – doktryna teologiczna i chrześcijański ruch reformacyjny, zapoczątkowany przez Marcina Lutra w XVI wieku (za datę jego rozpoczęcia uważa się rok 1517). Jest to najstarszy i czołowy nurt protestantyzmu.
Mecenas - zwrot grzecznościowy wobec osoby wykonującej zawód prawniczy i posiadającej umocowanie do występowania przed sądem w imieniu innej osoby.
Akt supremacji - to ustawa uchwalona przez parlament angielski w roku 1534 przywrócona później w 1559, która przyznała władcy Anglii tytuł głowy Kościoła anglikańskiego oraz uniezależniła faktycznie angielskie duchowieństwo od papiestwa.
Jezuici – męski papieski zakon apostolski założony przez Ignacego Loyolę. ... Dało Kościołowi 1 papieża, 43 kardynałów, 5 patriarchów, 87 arcybiskupów i 269 biskupów oraz 50 świętych i 180 błogosławionych.
Sobór - w Kościele katolickim zgromadzenie biskupów całego świata pod przewodnictwem papieża, obradujące nad sprawami wiary, organizacji i dyscypliny kościelnej.
Majowie – grupa ludów indiańskich mówiących językami z rodziny maja, zamieszkujących południowo-wschodni Meksyk (półwysep Jukatan i stan Chiapas), Gwatemalę, Belize i zach. Honduras.
Aztekowie – najsilniejszy w prekolumbijskim Meksyku naród indiański, posługujący się językiem nahuatl z rodziny uto-azteckiej; w czasie konkwisty przewodzili najsilniejszej federacji państw na obszarze Mezoameryki.
Karaka — typ trzymasztowego, rzadziej czteromasztowego statku żaglowego, rozwinięty w krajach śródziemnomorskich w XV wieku. Miała zaokrągloną rufę z wysoką nadbudówką (kasztelem) oraz drugą niższą nadbudówkę na dziobie.
Karawela – w XV-XVII wieku oznaczała jednopokładowy, dwu lub trójmasztowy żaglowiec o wysokich nadbudówkach na dziobie i rufie. Karawela była zwykle uzbrojona w kilka ciężkich dział oraz mniejsze działka. Wyporność karaweli wynosiła najczęściej około 250 łasztów. Załoga liczyła około 50 ludzi.
Astrolabium – pomiarowy przyrząd astronomiczny używany w nawigacji do początku XVIII wieku, służący do wyznaczania położenia ciał niebieskich nad horyzontem, poprzednik sekstantu.
Dogmat – w rozumieniu teologii chrześcijańskiej: nauka wiary zawarta w Objawieniu, której pewna interpretacja jest ściśle określona przez Kościół. Dogmaty są przedmiotem refleksji teologii dogmatycznej.
Celibat – forma życia polegająca na dobrowolnej wstrzemięźliwości seksualnej oraz zrezygnowaniu z wchodzenia w związek małżeński. Ma charakter religijny i jest praktykowany przez kapłanów Kościoła rzymskokatolickiego oraz mnichów wszystkich Kościołów chrześcijańskich.
Zbór – określenie stosowane m.in. w Polsce, Czechach i na Białorusi w odniesieniu do lokalnej wspólnoty wiernych kościołów protestanckich i niektórych ugrupowań nieprotestanckich, historycznie wywodzących się z protestantyzmu, np. przez Świadków Jehowy.
Pastor – w Kościołach protestanckich duchowny, który pełni obowiązki duszpasterskie w zborze. Mianowany jest przez organy centralne danego Kościoła.
Indeks ksiąg zakazanych – opracowywany i ogłaszany przez Kościół katolicki spis dzieł, których nie wolno było czytać, posiadać i rozpowszechniać bez zezwolenia władz kościelnych.
Niewolnictwo – zjawisko społeczne, którego istotą jest stosunek zależności, polegający na tym, że pewna grupa ludzi (niewolnicy) stanowi przedmiot własności innych osób, grup ludzi (rodzina, plemię itd.) lub instytucji (państwo, świątynia itp.), mogących nimi swobodnie rozporządzać.
Kolonia - posiadłość jakiegoś państwa (najczęściej zamorska), uzależniona politycznie od tego państwa i będąca obszarem jego eksploatacji gospodarczej; aparat administracyjny zwykle był podporządkowany przedstawicielowi metropolii (państwa posiadającego kolonię), którym najczęściej był gubernator, a ludność kolonii była wykluczona z udziału w jej zarządzaniu.